بررسی تاثیر پست مدرنیسم بر شیوه های آموزش موسیقی سنتی در ایران از دیدگاه مدرسان

اصلی ترین عامل توسعه و اشاعه هنر، آموزش است و لذا یکی از علل مهم آشفتگی و پریشانی و بی هویتی هنر امروز، دستگاه آموزش است، منشاء عدم انطباق نظام های آموزش هنر با جامعه را می توان در اقتباس و تقلید شیوه های آموزش از برنامه های آموزشی غرب و تاکید بر آموزش مهارت و تکنیک و فراموشی بعد محتوایی هنر دانست، در پژوهش حاضر نیز هدف اصلی تحقیق، شناخت و بررسی تاثیر عوامل موثر بر روش های آموزشی موسیقی با رویکرد جامعه شناختی می باشد. روشی که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته، روش توصیفی تحلیلی و از نوع، کاربردی می باشد همچنین پرسشنامه تحقیق، با توجه به روایی و اعتبار بالاتر از 0/7 معتبر بوده است. نمونه ها نیز به روش تصادفی ساده در دو گروه مدرسان و فراگیران انتخاب شده اند، تجریه و تحلیل داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل رگرسیون صورت گرفت و نتایج مشخص میکند که از شش فرضیه مورد بررسی، تعداد سه فرضیه مورد تایید قرار گرفته اند. بین متدهای تدریس موسیقی ایرانی و پایبندی مدرسان موسیقی به ردیف رابطه معنادر وجود دارد. همچنین از نظر مدرسان بین مدرنیزه و خدشه دار شدن ارزش های آموزش موسیقی سنتی و نیز بین شیوه های آموزشی مدرن موسیقی و نگرش موسیقی سنتی رابطه معنادار برقرار است.

کلیدواژه ها:

موسیقی سنتی ، موسیقی مدرن ، نگرش جامعه شناختی ، شیوه های آموزشی.