بررسی میزان تحقق پذیری شهر خلاق ( نمونه مورد مطالعه: کلانشهر مشهد)

مفهوم شهر خلاق، اغلب به عنوان شکلی از برنامه ریزی راهبردی مورد استفاده قرار میگیرد و نمایانگر ماهیت و شکل شهر در آینده است. این مفهوم براساس اهمیت تاریخی شهر بعنوان نقطه مهم اقتصادی و جغرافیایی شکل میگیرد. در این میان، همانند بسیاری دیگر از تحولات، تعریف کارکرد و نقش جدیدی برای شهر مستلزم بسترها وزمینههای مختلف ملی و فراملی است. از اینرو طرح و استقرار ایده شهر خلاق بعنوان یک استراتژی توسعه شهری، تا حد زیادی وابسته به فرایندهای ساختاری اقتصادی(جهانی شدن اقتصاد خدماتی) ، ژئوپلیتیکی( کمرنگ شدن مرزهای ملی و ظهور مناطق بعنوان موتور رشد و توسعه)، فنی( ارتباطات مخابراتی و حمل و نقل) و همچنین فرهنگی- ا جتماعی(مقوله مصرف) باشد که بدون آنها تحقق این ایده کمتر امکان پذیر است. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به منابع کتابخانه ای معتبر، در صدد پاسخ به این مهم است که ویژگی ها و شاخص های مشمول شهر خلاق کدامند و وضعیت شهر مشهد از این منظر چگونه است تعداد 384 پرسش نامه میان شهروندان توزیع گردیده و نقاط قوت و ضعف مدیریت شهری مشهد از استخراج گردید. هدف این مقاله عبارت است از تجزیه و تحلیل شاخص های تحقق شهر خلاق در کلانشهر مشهد. نتایج پژوهش نشان میدهد که مشهد در بسیاری از مولفه ها به ویژه مولفه ها سیاسی-مدیریتی ( ساختار سیاسی متمرکز و بوروکراتیک، سطح محدود مشارکت شهروندان، دسترسی و تعامل محدود شهروندان و...)؛ فرهنگی- اجتماعی (آشنایی محدود شهروندان با زبان های بین المللی، ضعف روحیه تساهل و تسامح، تعامل محدود با فضای بین المللی و ...) و در حوزه زیرساختها، دارای زمینه ها و بسترهای مناسبی نیست و برای تبدیل شدن به شهری خلاق، نیازمند توجهات بیشتری از سوی متولیان شهری و جامعه مدنی میباشد.

کلیدواژه ها:

کلان شهر مشهد ، شهر خلاق ، رشد و توسعه ، مدیریت مشارکتی ، مدیریت استراتژیک ، شهر خلاق