رابطه بین سلامت عمومی و خودکارآمدی رفتارهای بهداشتی زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی در جنوب شرق ایران

بارداری با تغییرات قابل ملاحظه ای در وضعیت سلامت روانی و فیزیکی زنان همراه است. خودکارآمدی رفتارهای بهداشتی از جمله عواملی که به ارتقای سلامت عمومی و تعدیل رفتارهای مرتبط با سلامتی زنان منجر می شود. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین سلامت عمومی و خودکارآمدی رفتارهای بهداشتی زنان باردار انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی همبستگی بود که در سال 1395 انجام گرفت. 300 زن باردار به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از 15 مرکز بهداشتی درمانی شهر کرمان، در جنوب شرق ایران، وارد این مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، شامل پرسشنامه ها جمعیت شناختی، سلامت عمومی و توانمندی خود ارزیاب رفتارهای بهداشتی بود. یافته ها: میانگین نمره سلامت عمومی(92/10±65/28) نشان داد زنان در حد خفیف بیمار بودند. بیشترین میانگین نمره به مقیاس اضطرابی و اختلال خواب (24/4±65/8) و کمترین میانگین مربوط به مقیاس افسردگی (58/77±1/3) بود. میانگین نمره خودکارآمدی زنان در حد متوسط (40/18±47/54) بود. بیشترین میانگین نمره مربوط به مقیاس تغذیه (69/5±80/14) و کمترین میانگین مربوط به مقیاس ورزش و فعالیت فیزیکی (73/40±5/11) بود. همچنین بین سلامت عمومی با خودکارآمدی رفتارهای بهداشتی ارتباط آماری معنی دار و معکوسی وجود داشت (01/0=P= ،35/0-r).نتیجه گیری: با توجه به اینکه زنان باردار در حیطه اختلال اضطراب در سلامت عمومی وضعیت بدتری داشتند و در خودکارآمدی در حیطه ورزش ضعیف تر بودند، پیشنهاد می شود مطالعات کمی و کیفی برای کشف عوامل تاثیرگذار بر این جنبه ها طراحی شود و در مداخلات و برنامه ریزی های آموزشی بر این جنبه تاکید بیشتری شود.

کلیدواژه ها:

سلامت عمومی ، خودکارآمدی ، رفتارهای بهداشتی ، رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت ، زنان باردار