تفاوت بین سازگاری هیجانی و هوش هیجانی

سازگاری هیجانی یکی از با اهمیت ترین نشانه سلامت روان است و از مباحثی است که در دهه های اخیر اهتمام بسیاری از جامعه شناسان، روان شناسان و مربیان را به خود جلب نموده است. از طرفی سازگاری، دستخوش تحولات عاطفی، جسمانی و ذهنی فوق العاده شدیدی است و هنوز به طور کامل رشد نیافته است.به همین علت ممکن است تاخیر در بلوغ عاطفی به دنبال خود مشکلات جدی در روابط بین فردی در چالش های اجتماعی پدید آورد.سازگاری نیز مانند رشد جسمی، عاطفی و عقلی یک کمیت پیوسته است و به تدریج به کمال می رسد و در طول زندگی به طور طبیعی و در برخورد با تجربه ها حاصل می شود. سازگاری دارای مولفه ها و نشانه های خاصی است. یکی از نشانه های سازگار بودن با محیط و اجتماع، داشتن استقلال است. علاوه بر این، هوش نیز مهمترین جنبه رشد وجودی هر شخص است و معیار اندازه گیری رشد هر کس با دیگران بشمار میرود و جایگاهی ویژه در ارتباطات پیدا میکند و یکی از الگوهایی است که ممکن است با ظرفیت هیجانی یا هوش هیجانی در ارتباط باشد. منظور از هوش هیجانی، توانایی فرد در بازنگری احساسات و هیجان های خود و دیگران، تمییز قائل شدن میان هیجان ها و استفاده از اطلاعات هیجانی به صورت سالم و در حل مسئله و نظم بخشی رفتار است.اهمیت و ضرورت توجه به این مسئله در این است که توانایی شخص برای سازگاری و چالش در زندگی و عملکرد منسجم و قابلیت های هیجانی و منطقی بستگی دارد. توانش های هیجانی نه تنها برای تجربه های اجتماعی، بلکه برای تجربه های فردی نیز کارآیی دارد. در واقع، برخی از محققان اذغان می کنند که خودآگاهی و زندگی درونی فرد به گونه ای چشمگیر توسط تجربه های شخصی می شود. در این راستا پژوهشگر به بررسی موضوع تفاوت بین سازگاری هیجانی و هوش هیجانی می پردازد.

کلیدواژه ها:

سازگاری هیجانی ، هوش هیجانی.