ارزیابی تحقق پذیری کاربری آموزشی طرح تفصیلی منطقه دو شهر مشهد

در حالیکه طرح های جامع و تفصیلی می تواند الگو و ملاک توسعه و شهرسازی باشد اما متاسفانه سال های زیادی است کهسلیقه ای عمل کردن متولیان شهرسازی در شهر بزرگی چون مشهد، پیامدهای منفی بسیاری را به ارمغان آورده است. در اینپژوهش سعی می شود که میزان تحقق یا عدم تحقق طرح تفصیلی شهر مشهد به ویژه در منطقه 2 شهرداری مشهد موردبررسی قرار گیرد. این تحقیق با بررسی کاربری آموزشی در طرح تفصیلی منطقه 2 شهر مشهد و انطباق آن با وضع موجوددرصدد بررسی میزان تحقق و عدم تحقق کاربری مزبور در طرح تفصیلی منطقه مورد مطالعه می باشد. ابتدا از روش تاریخیبه منظور کنکاش در مباحث نظری و پس از آن از روش توصیفی جهت شناخت محدوده مورد مطالعه و فراهم سازی زمینهبرای ارزیابی کاربری مورد مطالعه در سطح منطقه 2 شهر مشهد با استفاده از Gis در وضع موجود و آنچه که در طرح تفصیلیبرای کاربری آموزشی در محدوده مورد مطالعه در نظر گرفته شده، بهره برده ام. در این تحقیق به بررسی میزان تحقق کاربریآموزشی طرح تفصیلی منطقه 2 شهرداری مشهد در دوره زمانی پیش بینی شده در طرح جامع اولیه (1345 - 1370) و طرحتفصیلی (خازنی) پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که تنها 45 درصد از کاربری های مد نظر طرح تفصیلی خازنیمحقق گردیده است.

کلیدواژه ها:

تحقق پذیری ، کاربری اراضی ، طرح های توسعه شهری ، منطقه دو مشهد