مدیریت شهری و برنامه استراتژیک ورزش همگانی با تاکید بر سازمان های مردم نهاد

برنامه ریزی استراتژیک فرایندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاش های آن براینیل به رسالت و اهداف بلند مدت با توجه به امکانات و محدودیت های درونی و بیرونی هر سازمان.علاوه بر نقش موثری که ورزش در توسعه ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع دارد، درکشور ما به دلیلجوان بودن بافت جمعیتی شهری و علایق عمومی شهروندان و تاثیر آن در شادابی و سلامت مردم اهمیتیدوچندان یافته است.سازمانهای مردم نهاد نقش بسیار تعیین کننده ای در ترغیب و ادامه ورزش همگانی در عامه شهروندان دارند ونقش عامل کمکی برای مدیران شهری را ایفا میکنند .در این تحقیق از مدل برنامه ریزی استراتژیک و روشمصاحبه عمیق و باتکنیک QSPM برای تدوین برنامه و اولویت دهی استفاده گردید . ضریب هریک از شاخصها ومیزان اهمیت هر برنامه نسبت به برنامه دیگر توسط خبرگان تعیین شد و استراتژی ها به ترتیب با اولویت های زیر بهدست آمد: جهت بخشیدن به انگیزه های معنوی و نیتهای خیرخواهانه و همکاری های داوطلبانه ی مردم در قالبسازمانهای مردم نهاد فعال در شهر برای توسعه ی ورزش همگانی ، تغیبر رویکرد مدیریت شهری به رویکردحمایتی از بخش های عمومی و مردم نهاد و مشارکتی ورزش همگانی ، اختصاص سهمی از اعتبارات ورزش هایهمگانی به سازمانهای مردم نهاد از محل منابع اختصاص یافته به ورزش توسط مدیریت شهری ، بهبود در نگرشعمومی نسبت به اهمیت و تاثیر ورزش همگانی در کیفیت زندگی شهروندان و قرار دادن سلامت جسمی در مجموعه ی ارزش های فردی و اجتماعی توسط سازمانهای مردم نهاد، گسترش فضاها و اماکن ورزشی،به ویژهبرای بانوان و جانبازان و معلولان و اختصاص این مجموعه ها به سازمانهای مردم نهاد متخصص در امر ورزش. درواقع مدیریت شهری همچون ساختاری برای تقویت و در کنار هم قرار گرفتن سازمانهای مردم نهاد می بایستی عملکند.

کلیدواژه ها:

سازمانهای مردم نهاد ، ورزش همگانی ، مدیریت شهری ، QSPM