مدیریت مکان یابی مراکز اسکان موقت پس از وقوع زلزله (مطالعه موردی: منطقه 11 شهرداری تهران)

انسان از زمان های گذشته تجربه زندگی در دهکده ها، شهرهای کوچک و بزرگ را آموخته و سکونتگاه ها را متناسب با نیازو شرایط تکنولوژیکی و اقتصادی- اجتماعی زمان احداث نموده است. بحران عنصر اجتناب ناپذیر زندگی انسان در طولحضور او بر این کره خاکی بوده و خطر وقوع بحران همواره ذهن انسان را آزرده است. اساسا بحران رویداد یا واقعه ایناگهانی است که با آسیب های جانی و مالی گسترده همراه بوده و نیازمند اقدامات فوری می باشد. با نگاهی اجمالی بهتاریخ سکونتگاه های بشری و روشهای دفاعی و پدافندی به کار رفته در آنها میتوان دریافت که انسان همیشه برایمراقبت از خود در محیط های زیستی در برابر اقوام خارجی و یا وقوع بحران های انسانی و طبیعی روشهایی را برای دفاعو مقابله با این بحرانها به کار گرفته است. امنیت انسان مبحث بسیار مهمی می باشد که میتواند در تدوین و ارایه یکدیدگاه مفید برای بررسی و تحلیل نیاز دولتها برای توجه به ایمنی و امنیت شهرها، مبارزه با جرم، جنایت و خشونت وامنیت مناطق مختلف شهری و مقابله با بحرانهای طبیعی و انسانی بسیار مفید باشد. بدین ترتیب کارشناسان ومتخصصان مدیریت بحران سعی می نمایند تا با توجه به اصولی از قبیل کاربری شهری، اهمیت جغرافیایی و سیاسیکاربری ها، ارزش اقتصادی، نظامی و سیاسی مکانها، انعطاف پذیری و در نهایت میزان مقاومت این مکانها در برابربحران، روشها و راهکارهایی را برای کاهش آسیب پذیری و خسارت به هنگام وقوع بحران در این محیط ها به کار گیرند.در طول تاریخ تکوین تمدنهای بشری، انسان، همواره با انواع بلایای طبیعی دست به گریبان بوده است و در بسیاریمواقع، خسارتهای جبران ناپذیری ناشی از این بلایا بر جوامع بشری وارد شده است.