مروری بر روش های طراحی سامانه رانش جت آب

رانش با کمک جت آب یک سامانه ی بسیار موفق و کارآمد به عنوان نیروی محرکه شناورهای با سرعت بالا است. این سامانه دارای بازده بالاتر و مقاومت کمتری نسبت به دیگر سامانه های رانش در سرعت بالا می باشد. انتخاب این نوع سامانه رانش راه حل بهینه ای برای شناورهای با سرعت بالاتر از 50 گره دریایی است. از مزایای شاخص آن می توان به عدم جلو آمدن ضمایم و تجهیزات زیر شناور، عدم و سر و صدا و ارتعاش و همچنین قدرت مانور بالا نام برد. این سامانه هر چند نسبت به مزایای قابل توجه خود معایبی نیز دارد که می توان از راندمان کم این سامانه در سرعت های پایین و هزینه نسبتا زیاد تجهیزات نام برد. این مقاله انواع سامانه رانش و عملکرد آن ها را توصیف کرده و همچنین تعامل بین اجزای سامانه رانش و ویژگی های کلی جت آب را بیان می کند. پس از آن به معرفی موتور مورد استفاده و روش های طراحی نیز اشاره خواهد شد. مباحث موجود برحسب مطالعه و تحقیق انواع مقاله های داخلی و خارجی و همچنین کتاب های مرجع دریا پایه صورت پذیرفته و تلاش شده روش های طراحی، همچنین اطلاعات در خصوص انواع خوردگی و مراحل آغاز خوردگی های دریایی نیز ارایه شود.

کلیدواژه ها:

جت آب ، پیش رانش دریایی ، نیروی محرک ، شیپوره