اثر دور آبیاری و محلول پاشی ریز مغذی ها روی عملکرد بذر و درصد روغن گیاه دارویی کرچک (Ricinus communis L.)

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی و محلول پاشی ریز مغذی ها بر رشد عملکرد و اجزای عملکرد گیاه کرچک آزمایشی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان شمالی واقع در شهرستان بجنورد انجام گرفت. آزمایش بصورت طرح کرت های خرد شده در قالب لوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اصلی دور آبیاری شامل سه سطح (هفت، چهارده و بیست و یک روز) عامل فرعی محلول پاشی عناصر ریز مغذی ها شامل (شاهد (عدم محلول پاشی)، محلول پاشی با روی، بر وآهن و مخلوطی (به نسبت مساوی) از عناصر فوق بود. نتایج آزمایش نشان داد. افزایش فواصل آبیاری باعث کاهش درصد و عملکرد روغن کرچک شد. اثر محلول پاشی عناصر ریزمغذی روی اغلب صفات مورد اندازه گیری از جمله تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد روغن و عملکرد روغن معنی دار بود. اثر متقابل فاکتورهای مورد آزمایش بر عملکرد دانه و عملکرد روغن معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه و رغن از تیمار دور آبیاری هفت روز با محلول پاشی مخلوط عناصر ریزمغذی حاصل گردید. برای بدست آوردن عملکرد اقتصادی مطلوب، رعایت دور آبیاری هفت روز مناب است. همچنین استفاده از مخلوط - به نسبت مساوی - از عناصر ریز مغذی در اواخر دوره رشد3 رویشی این گیاه به منظور دستیابی به عملکرد مطلوب دانه و افزایش شاخص برداشت توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

دور آبیاری ، ریز مغذی ، کرچک ، عملکرد دانه ، محلول پاشی