بررسی تاثیر سطوح مختلف نیتروژن و زثولیت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب زمینی

این آزمایش در سال زراعی 1391 در مزرعه واقع در روستای شهریور - اردبیل اجرا شد. طرح آزمایشی فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. فاکتورها شامل 2 عامل که اول کاربرد کود آلی زئولیت در دو سطح شاهد (عدم مصرف) و مصرف 8 تن در هکتار و عامل دوم شامل کود شیمیایی نیتروژن در چهار سطح عدم مصرف (شاهد) و مصرف 120، 170 و 220 کیلوگرم در هکتار بودند. صفات مورد مطالعه تعداد ساقه و غده در بوته و واحد سطح و عملکرد و محتوی ماده خشک و نشاسته غده در سیب زمینی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که مصرف زئولیت تاثیر معنی داری روی صفات تعداد ساقه و غده در وبته و در واحد سطح نداشت، اما اثر معنی داری در میزان عملکرد سیب زمینی در واحد سطح گذاشت کاربرد 8 تن زئولیت در هکتار عملکرا را در مقایسه با عدم کاربرد آن (شاهد) به میزان 16/1 درصد افزایش دهد. کاربرد کود نیتروزن در مقایسه با تیمار شاهد، موجب افزایش معنی دار صفات تعداد ساقه و غده در بوته و واحد سطح شد، در مورد عملکرد در واحد سطح، مصرف 170 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برتر از سایر تیمارها بود، بطوری که بالاترین عملکرد در واحد سطح، مصرف 170 کیلوگرم نیتروژن در هکار برتر از سایر تیمارها بود. بطوری که بالاترین عملکرد در واحد سطح (4/75 کیلوگرم در مترمربع) از این تیمار به دست آمد که در مقایسه با شاهد، رشد 24/9 درصد را نشان داد. مصرف زنولیت تاثیر معنی داریروی صفت کیفی محتوی ماده خشک غده نداشت اما روی صفات وزن غده و محتوی نشاسته غده اثر معنی داری داشت. کاربرد 8 تن زنولیت در هکتار توانست وزن غده را در مقایسه با تیمار شاهد به میزان 15/6 درصد افزایش دهد. با مصرف زنولیت محتوی نشاسته غده به میزان 3/6 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. در مورد وزن غده مصرف 170 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برتر از سایر تیمارها بود (62/05 گرم) و نسبت به تیمار شاهد با رشد 11/6 درصدی همراه بود. با افزایش سطح کود مصرفی، محتوی نشاسته غده کاهش و در مقابل محتوی ماده خشک در غده افزایش یافت. بطوری که بیشترین و کمترین محتوی نشاسته غده از تیمار شاهد و مصرف 220 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد.

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، زئولیت ، نیتروژن ، عملکرد ، اجزای عملکرد