نقش PIP 1;2 در فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت گیاه Arabidopsis thaliana در پایخ به تنش خشکی

پایداری وضعیت آب به میزان مناسب برای حیات ضروری است.علاوه برکاربرد آب در واکنش های بیوشیمیایی و به عنوان یک مایع ، گیاهان تورژسانس سلولی خود را با جذب آب حفظ می کنند. آکواپورین ها به گروهی از پروتئین های غشایی به نام MIPs(Major Intrinsic Proteins) تعلق دارند که خانواده ای بزرگ در همه انواع ارگانیسم ها هستند که از وظایف عمده آنها انتقال آب در عرض غشاهای پلاسمایی است. رده PIPs به دو زیرگروه PIP1 و PIP2 تقسیم می شود که در آرابیدوپسیس به ترتیب شامل 5 و 8 عضو هستند. رادیکالهای سوپراکسید تولید شده در شرایط تنش خشکی با عملکرد SOD به H2O2 تبدیل شده و فعالیت آنزیم های سوپراکسید دسموتاز (SOD) کاتالز (CAT) و گاباکول پراکسیداز (G_POD) است آکواپورین های PIP به عنوان انقتقال دهنده های H2O2 در عرض غشا شناخته شده اند ما در این تحقیق میزان فعالیت آنزیم های CAT,SOD و G-POD را در شرایط مطلوب و تحت تنش خشکی در دو دسته از گیاهان شاهد و موتانت pip1:2 بررسی کردیم. هر کدام از گیاهان شاهد و موتانت نیز در شرایط مطلوب و تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت میزان فعالیت هر سه آنزیم در حد 5% افزایش معنی داری در گیاهان تحت تنش نسبت به شرایط مطلوب داشت. کاهش معنی دار فعالیت آنزیم CAT در گیاهان موتانت نسبت به شاهد در شرایطمطلوب شاید نشان دهنده نقش غیر مستقیم PIP1:2 در توزیع هیدروژن پراکسید باشد در دو آنزیم SOD,G-POD این کاهش معنی دار دیده نشد. اما به نظر می رسد که موتانت های pip1:2 تنش خشکی را نسبت به گیاهان شاهد زودتر احساس کرده باشند.

کلیدواژه ها:

، PIP 1 ، 2 ، آنزیم آنتی اکسیدانت ، تنش خشکی ، Arabidopsis thaliana