بررسی میزان آنتی اکسیدان موجود در اندام های مختلف پنیرک در سه منطقه اکولوژیک متفاوت استان سمنان

در قرن اخیر شناسایی گیاهان دارویی و بومی با خواص آنتی اکسیدان که در بهبود سلامتی جامعه بشر موثر باشد بسیار مورد توجه محققان سازمان جهانی بهداشت قرار گرفته است. گیاهان دارویی میراثی منطقه ای با اهمیت جهانی اند و ثروت عظیمی را به جهان ارزانی داشته اند. پنیرک Malva sylvestris L گیاهی است دارویی، دو ساله تا پایا و ندرتاً یک ساله، که به وسیله بذر تکثیر و انتشار می یابد. این گیاه، گیاه هرز مکان های خشک و آفتابی است و نیاز به خاک های غنی از مواد غذایی و غنی از هوموس، لومی و شنی دارد. پنیرک از گیاهان دارویی ارزشمندی است که از گل ها و برگ های آن در بسیاری از فارماکوپه های معتبر به عنوان دارو یاد شده و خواص درمانی آن مورد بررسی قرار گرفته است. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر شرایط اکولوژیکی و اقلیمی مختلف، بر میزان آنتی اکسیدان های تولیدی در اندام های مختلف (برگ، گل و ساقه) گیاه پنیرک در سه منطقه (دامغان، تویه دروار و شهمیرزاد) استان سمنان انجام شد. برای این منظور پس از نمونه برداری این گیاه از مناطق مذکور و فرایند عصاره گیری، میزان آنتی اکسیدان در آنها به روش DPPH تعیین شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین میزان آنتی اکسیدان در این گیاه در اندام ساقه و در منطقه دامغان یافت شد. به طور کلی نتایج حاکی از تاثیر شرایط مختلف اکولوژیک شامل ارتفاع، تنوع آب و هوا و میزان عناصر غذایی موجود در خاک بر محتوای آنتی اکسیدان گیاه پنیرک بود، بنابراین مطالعه این گونه مهم گیاه دارویی، جهت بهره برداری بهینه از ترکیبات موثره آن در اقلیم های متفاوت توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

اکولوژیک ، آنتی اکسیدان ، اندام ، پنیرک ، گیاه دارویی