تاثیر موسیلاژ به شوری برخی خصوصیات مورفولوژیک گیاه بالنگو Lallemantia ibrica

پاسخ گیاهان به شوری به نوع گیاه مراحل نمو گیاه ، شدت و مدت تنش بستگی دارد . جوانه زنی دانه ها بخش حساسی از مراحل نمو گیاهی است. از عوامل تاثیرگذار در مقاومت گیاه به تنش شوری ، توانایی گیاه به جذب آب در حین فرایند جوانه زنی است که به ساختارهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی بذر بستگی دارد. برخی از مواد موجود در پوشش بیرونی بذر از قبیل موسیلاژ و همچنین سلولز و پکتین موجود در دیواره های سلولی، میزان جذب آب را افزایش می دهند .هدف از این مطالعه بررسی اثر موسیلاژ در مقاومت به شوری گونه Lallemantia ibrica می باشد. بدین منظور از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار استفاده شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل تیمار تنش شوری با چهار سطح (0، 5، 10، 15 و 20 دسی زیمنس بر متر)و نوع بذر در دو سطح (با موسیلاژ و بی موسیلاژ) و در 4 تکرار در نظر گرفته شدند . به منظور اجرای آزمایش 20 هدد بذر با موسیلاژ و بدون موسیلاژ را به طور جداگانه در داخل پتری دیش های حاوی کاغذ صافی واتمن قرار داده و 10 سی سی از محلول شوری برای اعمال تنش شوری و با آب مقطر به عنوان شاهد به محیط کشت اضافه گردید. جهت آنالیز داده های حاصل از صفات مورد آزمایش، پس از اطمینان از نرمال بودن آنها از روش تجزیه واریانس دوطرفه و برای مقایسه میانگین ها از آزمون چند دامنه دانکن استفاده شد. تجزیه آماری داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و رسم نمودارها با استفاده از نرم افزار Excel صورت پذیرفت . با نتایج بیانگر آن است که اثر تنش شوری بر روی همه صفات مورد مطالعه در سطح یک درصد معنی دار بود (0/01>p). نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری کلیه صفات مذکور کاهش یافتند. به گونه ای که بالاترین میزان هر یک از صفات متعلق به تیمار شاهد و کمترین آن متعلق به تیمار 20 دسی زیمنس بر متر بود. با این وجود بذرهای با موسیلاژ مقاومت بیشتری را به تنش شوری در مقایسه با بذور بدون موسیلاژ از خود نشان داد.

کلیدواژه ها:

موسیلاژ ، بالنگو ، تنش شوری ، جوانه زنی ، بنیه بذر