بررسی تنوع آللی و عدم تعادل لینکاژ در توده والدینی ارقام برنج با استفاده ازنشانگرهای ریزماهواره

به منظور بررسی تنوع آللی و عدم تعادل لینکاژ در توده والدینی ارقام برنج، از 22 نشانگر ریزماهواره (SSR) با جایگاه فیزیکیمستقل در ژنوم برنج استفاده شد. آغازگرهی ریزماهواره در مجموع 78 آلل (بطور متوسط 3/6 آلل به ازای هر آغازگر) تولید کردندکه کمترین و بیشترین تعداد آلل مربوط به آغازگرهای ریزماهواره RM317 و RM551 با 2 و 6 آلل بود. طبق روش Evannoتعداد گروه های واقعی موجود در جمعیت مورد مطالعه، k=5 برآورد شد. ساختاربندی جمعیت با روش بیز نشان داد که تنوع خوبیدر جمعیت وجود داشت. گروه 1 منحصراً از ارقام محلی ایرانی آروماتیک، گروه 2 از ارقام اصلاح شده با منشأ IRRI ، گروه 3 ازوالدین پدری برگرداننده باروری (Rf) با منشأ IRRI ، گروه 4 از ارقام اصلاح شده پرعملکرد ایرانی و امریکایی و گروه 5 از ارقاماصلاح شده ایرانی تشکیل شد. همچنین این آنالیز مشخص کرد که برخی ارقام از ژنوم یکنواختی برخوردار نبوده بلکه بر اثراختلاط ژنتیکی پیچیده تکامل یافته اند. نمونه آن ارقام ایرانی محمدی چپرسر، غریب و پویا و رقم بین المللی IR68897 می باشند.طبق رگرسیون مجانبی، r(2)=0/30 بعنوان تجاوز از تعادل لینکاژ تعیین شد و بررسی عدم تعادل لینکاژ (LD) مشخص کرد حدود15/6 درصد از ترکیبات جفتی لوکوس ها در وضعیت عدم تعادل لینکاژ قرار داشتند. با توجه به اینکه لوکوس های مورد بررسیهمگی از نظر فیزیکی مستقل هستند و انتظار می رود در وضعیت تعادل لینکاژ قرار داشته باشند، این عدم تعادل لینکاژ می تواندناشی از فشار انتخابی هم جهت در نواحی ژنومی حامل این لوکوس ها باشد و به احتمال زیاد این نواحی ژنومی حامل ژن های مهمدخیل در سازگاری به شرایط اقلیمی می باشند.

کلیدواژه ها:

برنج ، تنوع ، ریزماهواره ، ساختاربندی ، لینکاژ