تاثیر نیتروژن و تنظیم کننده رشد سایکوسل بر صفات مورفولوژیک و عملکرد گندم

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر کاربرد مقادیر نیتروژن و تنظیم کننده رشد سایکوسل بر عملکرد وخصوصیات زراعی گندم به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار درسال 1393 در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل مقادیر کودنیتروژن در چهار سطح (صفر بعنوان شاهد، 80، 160، 240 کیلوگرم در هکتار) و محلول پاشی با سایکوسل در 4 سطح (صفر یا عدم محلول پاشی، 1500، 1000، 500 پی پی ام) بودند. رقم مورد آزمایش رقم بهاره آتیلا بود. نتایج نشان داد که تأثیر تیمارهای مختلف نیتروژن و سایکوسل بر وزنریشه، حجم ریشه ، ارتفاع بوته ، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد دانهمعنی دار می باشد. با افزایش میزان مصرف نیتروژن و تنظیم کننده رشد سایکوسل بیشترین وزنریشه، حجم ریشه ، ارتفاع بوته ، طول سنبله، تعداد دانه در سنبله،بدست آمد و سطح چهارمنیتروژن یعنی (تیمار 240 کیلوگرم در هکتار) از بیشترین وزن هزاردانه و عملکرد دانه در بوته برخوردار می باشد و عملکرد دانه در سنبله در تیمارهای سایکوسل 0، 500، 1000 و 1500 پی پی ام به ترتیب 0/778، 0/868، 0/959 و 1/045 گرم بود.

کلیدواژه ها:

گندم ، نیتروژن ، سایکوسل ، ریشه ، عملکرد دانه