سیاست کیفری ایران در خصوص مجازات مضاعف در حقوق جزای بین الملل

تمایل کشورها به گسترش قلمرو تقنینی و قضایی خود به خارج ازقلمرو حاکمیتی خود باعث بروز تعارضاتی درصلاحیت کیفری و ایجاداثار سوء حقوقی میگردد ازاثار سوء این تعارضات محاکمه و مجازات مجدد یا مضاعف شخصی که قبلا درکشوردیگری محاکمه و متحمل مجازات شده است میتواند باشد که این برخلاف اصول دادرسی منصفانه و نقض حقوق بشر موردتاکید حقوق جزا درسطح جامعه جهانی محسوب میشود به منظور پرهیز ازتبعات زیان بار این گونه تعارضات و جهت تضمین حقوق متهم و مجرم و برای حفظ امنیت قضایی اشخاص و تضمین یک دادرسی منصفانه به همراه دیگر شرایط آن قاعده منع مجازات مجدد متهم شکل گرفت براین اساس متهم نباید به دلیل ارتکاب رفتاری با عنوان مجرمانه واحد که قبلا درکشوری دیگر مورد رسیدگی واعمال مجازات قرارگرفته است مجددا تحت تعقیب کیفری قرارگیرد مگراینکه تحت شرایطی خاص که درمتن مقاله بیشتر توضیح داده خواهد شد دراین تحقیق ضمن گریز به نظریات اندیشمندان حقوق کیفری عرفی و اسلامی جایگاه قاعده مذکور را درحقوق جزای ایران بارویکردی به قانون مجازات اسلامی ج دید مصوب 1392 مورد بررسی قرارداده ایم قانون مجازات اسلامی جدید گامهای مثبت و مهمی درجهت شناسایی و رعایت قاعده فوق الذکر برداشته است و هرچند هنوز هم جا ی کار بسیاری است

کلیدواژه ها:

حکم ، مجازات ، منع محاکمه و مجازات مضاعف ، حقوق جزای بین الملل ، صلاحیت