تاثیر ترتیبات امنیتی آسیای مرکزی بر امنیت ایران

نزدیکی جغرافیایی، قرابت های فرهنگی، تاریخی، سیاسی و اجتماعی آسیای مرکزی از دیر باز تاثیری انکارنکردنی بر امنیت ایران داشته است. پیوندهای مختلف ایران در حوزه های گوناگون با کشورهای آسیای مرکزی باعث شده است که تعاملی متقابل و پویا بین آنها جریان داشته باشد به طوری که هیچیک از طرفین نمی تواند نقش دیگری را نادیده بینگارد. این پژوهش بر آن است که تاثیر ترتیبات امنیتی آسیای مرکزی را بر امنیت ایران بررسی کند و برای اینکار نقطه تمرکز را بر سازمان همکاری شانگهای قرار داده است. این پژوهش از نظریه مجموعه های امنیتی بری بوزان برای تحلیل روابط امنیتی میان کشورها در منطقه استفاده می کند. بر این اساس، پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که پویش های امنیتی در این منطقه از نظر قدرت های درگیر چگونه است و ترتیبات امنیتی آسیای مرکزی تا چه حد میتواند بر امنیت ایران تاثیر بگذارد. به بیان دیگر ایران از چه استفاده ای می تواند از ترتیبات امنیتی آسیای مرکزی در راستای تامین امنیت خویش و رفع تهدید داشته باشد. پژوهش در سه محور تنظیم شده است. نخست کلیات بحث مطرح می شود و چارچوب نظری مجموعه های امنیتی تبیین خواهد شد. سپس مروری بر ترتیبات امنیتی در آسیای مرکزی دارد و به طور خاص به سازمان همکاری شانگهای می پردازد و در نهایت با کاربرد این نظریه تاثیر ترتیبات امنیتی آسیای مرکزی شانگهای بر امنیت ایران نشان داده خواهد شد

کلیدواژه ها:

ترتیبات منطقه ای ، مجموعه امنیتی ، آسیای مرکزی ، شانگهای