بررسی رابطهی عوامل استرسزای شغلی با فرسودگی شغلی در مربیان تیم های ورزشی

هدف کلی تحقیق حاضر بررسی رابطهی عوامل استرسزای شغلی با فرسودگی شغلی در مربیان تیمهای ورزشی شهرستان مانه و سملقان بود. پژوهش ازنظر هدف کاربردی و روش آن توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مربیان تیمهای ورزشی سطح شهرستان است که برابر با 051 نفر میباشند. برای جمعآوری مطالب از پرسشنامه استاندارد استفاده گردید. ضرایب پایایی آلفای کرونباخ پرسشنامهها به ترتیب عوامل استرسزای شغلی 0/77 و فرسودگی شغلی0/81 محاسبه گردید جهت بررسی نرمال بودن توزیع دادهها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، برای آزمون تفاوتها از t مستقل و در بخش آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون ، مجذور ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه همزمان با استفاده از نرمافزار آماری spss ، نسخه 10 ، استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد که بین عوامل استرسزای شغلی و فرسودگی شغلی مربیان مرد و زن شهرستان مانه و سملقان تفاوت معناداری وجود دارد. اما بین عوامل استرسزای شغلی و فرسودگی شغلی رابطه معناداری وجود ندارد؛ و اینگونهاستنباط میشود که مربیان تربیتبدنی توانایی بیشتری برای تطبیق خود با شرایط استرسزای شغلی و کاهش فرسودگی شغلی دارند که به نظر میرسد شرایط و محیط کاری در بروز این نتایج تأثیر بسزایی داشته است

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، فرسودگی شغلی ، هوش هیجانی