تدوین الگوی رابطه بین آینده اندیشی تعالی محور با بهبود کیفیت برنامه های درسی ادراک شده

هدف پژوهش حاضر، تعیین رابطه بین آینده اندیشی تعالی محور با بهبود کیفیت برنامه های درسی ادراک شده بوده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران مدارس دوره متوسطه دوم شهرستانهای استان تهران در سال تحصیلی 4333- 4331 تشکیل داده اند. روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای بوده که نهایتاً تعداد 424 نفر از مدیران مدارس متوسطه شهرستانهای استان تهران بطور تصادفی برای تحقیق انتخابشدند.برای جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است.ابزار تحقیق سه پرسشنامه محقق ساخته است: 4 پرسشنامه محقق ساخته آینده اندیشی تعالی محور شامل چهار بعد آینده ممکن، آینده باورپذیر، آینده محتمل، آینده مرجع و دارای بیست گویه است 2 پرسشنامه محقق ساخته نحوه سیاستگذاری های آموزشی 3 پرسشنامه محقق ساخته بهبود کیفیت برنامه درسی های ادراک شده شامل 41 گویه که بر حسب 5 درجه ای لیکرت) خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم و خیلی کم ( تنظیم و درجه بندی شده اند.برای تأمین روایی پرسشنامه ها به لحاظ محتوا ازنظر متخصصان استفاده شده است.برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از دو روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه گام به گام استفاده بعمل آمده است. بطور کلی نتایج پژوهش نشان داد، بین آینده اندیشی تعالی محور با بهبود کیفیت برنامههای درسی ادراک شده ، رابطه معناداری وجود دارد. نیز یافته های پژوهش نشان داد، درونی سازی ارزشهای دینی، رابطه بین آینده اندیشی تعالی محور با بهبود کیفیت برنامه های درسی ادراک شده را میانجی گری می کند.همچنین نتایج پژوهش نشان داد، براساس یافته های پژوهش مدل مورد مطالعه از برازش نسبتاً مطلوبی برخوردار بوده است