بررسی عدم تقارن سرعت تعدیل ساختار سرمایه در شرکتهای کوچک و بزرگ

بر طبق نظریه توازن، شرکتها برای خود یک ساختار سرمایه بهینه تعیین میکنند. ساختار سرمایه بهینه، ترکیبی ازبدهی و حقوق صاحبان سهام است که ارزش سهام شرکت را در بازار سهام حداکثر میکند. معمولا شرکت ها ازساختار سرمایه هدف شان انحراف دارند و ممکن است تنها زمانی برای تعدیل ساختار سرمایه خود اقدام کنند که مزایای این تعدیل بیش از هزینه های آن باشد . براساس نظریه توازن پویا میتوان استدلال نمود که هر یک ازشرکتها با توجه به ویژگیهای خاص خود، با هزینه های تعدیل متفاوتی مواجه شده و در نتیجه با سرعتهایمتفاوتی به سمت اهرم هدفشان حرکت میکنند. به این منظور، در پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین اندازه شرکت و سرعت تعدیل ساختار سرمایه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است.بهعبارتی، تاثیر اندازه شرکت به عنوان یکی از ویژگیهای شرکت در ایجاد عدم تقارن در سرعت تعدیلات شرکتها بررسی میشود. به این منظور، اطلاعات 124 شرکت در دورهی زمانی1393-1384 گرداوری گردیده و ازمدل تعدیل جزیی استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیهی پژوهش نشان داد که بین اندازهی شرکت و سرعت تعدیل ساختار سرمایه شرکتها رابطهی معناداری وجود دارد و این عامل میتواند منجر به عدم تقارن در سرعت تعدیل شود. به عبارتی، شرکتهای با اندازهی کوچکتر سرعت تعدیل بالاتری از شرکتهای با اندازه بزرگتر دارند.

کلیدواژه ها:

نظریه توازن ، ساختار سرمایه ، ساختار سرمایه بهینه ، سرعت تعدیل ، مدل تعدیل جزیی