بهکارگیری شبکههای عصبی خودسازماندهی درشبکههای حسگر بیسیم به منظورکاهش مصرف انرژی

یک شبکه حسگر، ساختاری متشکل از اجزای حس کننده، محاسبه کننده و مخابراتی است. یکی از مشکلات اساسی در این شبکهها این است که عمر شبکههای حسگر، نوعا0 کوتاه است چون طول عمر نودها به علت محدودیت انرژی منبع تغذیه کوتاه است. علاوه بر آن، گاهی موقعیت ویژه یک نود در شبکه، مشکل را تشدید میکند. اگر هر سنسور (نود) اطلاعات خود را مستقیم به مرکز جمع آوری ارسال کند و این مرکز از این سنسور دور باشد سنسور ها خیلی زود انرژی خود را از دست داده و نهایتا0 کل شبکه از دست خواهد رفت. همچنین به دلیل اینکه فواصل هر نود با مرکز متفاوت است ارسال مستقیم میتواند باعث تغییر در تعادل بارگیری شده و انرژی بیشتری صرف حفظ تعادل بارگیری شود[1 .[برای غلبه بر این مشکلات چندین دسته از الگوریتم ها پیشنهاد شده اند. یکی از مورد قبول ترین این الگوریتم ها دسته بندی ها هستند. به طوری هر چند سنسور در یک دسته جمع شده و اطلاعات را به سر دسته خود ارسال میکنند و سر دسته هم آن را به مرکز ارسال میکند. حال برای اینکه این دسته بندی با بهترین کیفیت انجام شود راه کارهای بسیار زیادی ارایه شده اند از جمله راه کار شبکه های عصبی که یک الگوریتم جدید بر پایه شبکه عصبی می باشد که بر اساس آزمایشات توانسته نتایج خوبی را کسب کند.

کلیدواژه ها:

شبکه های سنسور بیسیم ، الگوریتم دسته بندی ، کاهش مصرف انرژی ، طول عمر شبکه ، شبکه های عصبی خود سازمانده