تعیین قسمت های قرار گرفته از بافت شهری تهران بر روی خطوط گسل

انسان و طبیعت همواره در برخورد و ارتباط با همدیگر بوده و رفتارهای این دو بر هم تاثیرگذاشته است. آدمی قسمتی از رفتارهای طبیعت را که باعث به خطر افتادن جان و مالش می شود مخاطره می نامد. گاهی رفتارهای انسان باعث می شود که شدت این تأثیرپذیری و مخاطره دچار تغییر شود، این تغییر ممکن است افزایشی و یا کاهشی باشد که دلیل آن به شیوه ی مدیریت و عوامل دیگر برمی گردد. در مقاله حاضر ساخت فیزیکی شهر تهران در ارتباط با خطوط گسل (خطر زلزله) مورد بررسی قرار گرفته، که برای این کار از نقشه ی خطوط گسل 1/250000 ، نقشه ی اتوکد شهر تهران و نقشه های توپوگرافی 1/50000 محدوده ی شهر تهران استفاده شده و مراحل ژئورفرنس، تصحیح هندسی، موزایکینگ، هم پوشانی و تعیین قسمت های قرار گرفته بر روی و یا نزدیک به خطوط گسل، در نرم افزار GIS انجام گرفته است. خروجی کار به صورت نقشه بوده و نشان می دهد که بطور کلی مدیریت صحیحی در ارتباط با فاصله گرفتن ساخت های فیزیکی شهر تهران از خطوط گسل وجود نداشته است، مخصوصاً در شمال تهران که خطوط اصلی گسل به فراوانی مشاهده می شود، شهرک ها و ساخت های فراوانی احداث شده است و چه به صورت آگاهانه و یا ناآگاهانه به وجود این گسل ها و خطرات احتمالی ناشی از آن توجه چندانی نشده است. این در حالی است که قیمت زمین در این محدوده نسبت به اکثر مناطق دیگر شهر تهران بسیار بالاست که یکی از دلایل اصلی آن می تواند هوای پاکیزه این محدوده نسبت به قسمت های جنوبی تر باشد.

کلیدواژه ها:

مخاطرات طبیعی ، خطوط گسل ، زلرله ، تهران