بررسی عوامل خطرزای سقوط در سالمندان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر گناباد در سال 1394

سابقه و هدف: سقوط یکی از مشکلات شایع دوران سالمندی است که به علت بروز تغییرات حسی- حرکتی رخ می دهد و باعث ناتوانی و نقص عملکرد طولانی، افزایش مرگ و میر و تحمیل هزینه های بالا به فرد و جامعه می شود. شناسایی سالمندان در معرض خطر سقوط و بررسی علل سقوط در آن ها به منظور کاهش خطرات و پیشگیری از آن امری ضروری می باشد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل خطرزای سقوط در سالمندان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر گناباد در سال 1334 صورت گرفته است .مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی- مقطعی و بر روی 300 نفر از سالمندان 60 سال به بالای مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر گناباد انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، یک پرسشنامه 23 سوالی بود که از طریق مصاحبه و معاینه تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تحلیلی آماری و به کمک نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: میزان وقوع سقوط سالمندان در مطالعه حاضر % 66/45 مشاهده شد. طبق نتایج به دست آمده از میان عوامل خطرزای داخلی سقوط، بیماری فشارخون، افت فشارخون وضعیتی، اختلال بینایی، مشکلات اندام تحتانی، سردرد، سرگیجه و غیر طبیعی بودن تعادل؛ و از میان عوامل خطرزای خارجی سقوط، وجود پله در منزل، کف سرامیکی آشپزخانه، استفاده از دمپایی ابری در حمام و... با سقوط ارتباط معناداری داشتند.نتیجه‎گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که فراوانی سقوط سالمندان در منزل نسبتا زیاد و اقدامات پیشگیری ناکافی بوده است. با عنایت به افزایش روزافزون جمعیت سالمندان کشور و وجود بیماری های مزمن و افزایش خطرات زمین افتادن، ارزیابی عوامل خطرزای سقوط، اتخاذ استراتژی های مناسب جهت پیشگیری، کاهش و حذف آن، آموزش و تغییر سبک زندگی سالمندان و ارایه خدمات اجتماعی و بهداشتی مناسب بسیار حایز اهمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، سقوط ، عوامل خطرزای سقوط