تاثیر آموزش مهارت تصمیم گیری و حل مسیله بر میزان تاب آوری کارکنان فوریتهای پزشکی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 475

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MSEMSMED12_176

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

سابقه و هدف:تاب آوری به عنوان یک عامل پیش بینی کننده جهت جلوگیری و کاهش تنیدگی و استرس های حرفه ای محسوب می شود. در این زمینه یکی از مهم ترین مهارت هایی که باعث ارتقاء تاب آوری برخورداری از مهارت حل مسیله وتصمیم گیری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیرآموزش تصمیم گیری و حل مسیله برمیزان تاب آوری کارکنان فوریت های پزشکی شهر گناباد انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی در سال 1396، 60 نفر از کارکنان مرکز فوریت های پزشکی شهرستان گناباد که معیار های ورود به پژوهش را دارا بودند و از میان جامعه پژوهش انتخاب شدند و بطور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. در گروه آزمون در طی یک ماه در قالب 6جلسه به صورت سخنرانی، پرسش و پاسخ و بحث گروهی آموزش مهارت حل مسیله، برنامه ریزی شده بر اساس پروتکل دزوریلا و گلد فراید اجرا شد و گروه کنترل هیچگونه مداخله ای از سوی پژوهشگر دریافت نکردند. در شروع و پایان مطالعه درهر دو گروه پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون تکمیل گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 و آزمون های آماری تی مستقل و کای اسکویر مورد بررسی قرار گرفت و سطح معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.یافته ها: نمونه ها در هر گروه 30 نفر بودند که از نظر ویژگی های زمینه ای تفاوت معناداری نداشتند(05/0p> ). میانگین نمره تاب آوری، قبل از مداخله (452/0= P ) در دو گروه تفاوت معناداری نداشت، ولی بعد از مداخله (001/0> P ) در دو گروه تفاوت آماری معناداری داشت. لیکن میانگین تفاوت قبل و بعد از مداخله در دو گروه نیز تفاوت آماری معناداری داشت (001/0> P ). بطوریکه میانگین نمره تاب آوری ، در گروه کنترل کاهش و در گروه آزمون افزایش داشت. نتیجه گیری: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش مهارت حل مسیله و تصمیم گیری تاب آوری کارکنان فوریت را ارتقاء داد. لذا توصیه می شود آموزش مهارت حل مسیله و تصمیم گیری دربرنامه آموزش ضمن خدمت کارکنان فوریت گنجانده شود

نویسندگان

جواد باذلی

دکتری تخصصی سلامت در بلایا ، استادیار، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

حسین اعلمی

دانشجو کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه ، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

علی دلشادنوقابی

کارشناسی ارشد پرستاری سلامت جامعه، ، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

مهری مقدس نوقابی

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینیی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران