بررسی شیوع پدیکلوزیس در دانش آموزان شهرستان خلیل آباد سال 1395

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 512

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MSEMSMED12_190

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: علی رقم بالارفتن سطح بهداشت و پیشرفت علوم پزشکی، پدیکلوزیس هنوز به عنوان یک معضل بهداشتی در جوامع از قابلیت بالایی برای انتشار برخوردار است. این بیماری سالانه 6 تا 12 میلیون نفر در دنیا را آلوده می کند. پدیکلوزیس در مکانهای پر جمعیتی همچون مدارس شایع تر است و در دانش آموزان باعث افت تحصیلی، افسردگی، بی خوابی و غیره می شود . مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی- مقطعی طی سال 95 صورت گرفت و کلیه موارد مبتلا به پدیکلوزیس (1450 مورد) به روش نمونه گیری در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند، داده ها پس از استخراج از دفاتر مراجعین و فرم شماره 2 پدیکلوزیس که توسط مراکز خدمات جامع سلامت از پایگاههای بهداشتی و خانه های بهداشت جمع آوری می شد، وارد نرم افزار آماری 23 spss شد و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از کل موارد مبتلا که 1450 نفر بودند ، 95درصد دختر و 5 درصد آنها پسر بودند و شیوع این بیماری در دانش آموزان این شهرستان 83/17 درصد برآورد شده است.که شیوع بیماری در در دانش آموزان دختر (9/33%) و در دانش آموزان پسر (7/1%) می باشد. بیشترین موارد مبتلا در دختران و گروه سنی 6 تا 12 سال بودند(69 درصد). و کمترین موارد ابتلا درمردان بالای 18 سال بود(.0.06 درصد). از نظر محل سکونت مبتلایان بیشترین موارد در روستاها (1/71درصد ) و کمترین مربوط به سکونت در منطقه شهری بود(8/28 درصد). در خصوص روند زمانی افراد مبتلا بیشترین موارد مربوط به ماه مهر بود (1/ 19درصد) . از نظر سابقه آلودگی به شپش زدگی 44/5 درصد آنها سابقه آلودگی قبلی داشتند که ممکن است به علت درمان ناقص یا عدم رعایت بهداشت فردی دچار آلودگی مجدد شده باشند.نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتا بالای این بیماری در دانش آموزان (83/17 درصد ) لزوم آموزش در خصوص این بیماری در مناطق روستایی و تربیت مربیان بهداشت مدارس توسط آموزش و پرورش را می طلبد و همچنین با عنایت به موارد سابقه آلودگی قبلی در مبتلایان ، نظارت و پیگیری بر حسن اجرای درمان درست بیماران و خانواده آنها پیشنهاد می گردد .

نویسندگان

سیدحسین حسینی

دانشجوی کارشناسی ارشد اپیدمیولوژی ، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

علیرضا مکارم

MPH پزشک خانواده ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مهری السادات موسوی

پزشک عمومی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

راضیه رضایی

کارشناس بهداشت عمومی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد