بررسی شیوع دیابت نوع2 وارتباط آن با شاخص های تن سنجی در جمعیت شهری مشهد بین سال های 1392-1395

سابقه و هدف: دیابت مهمترین عامل خطر ساز بیماری های عروق قلبی شمرده می شود. از سوی دیگر چاقی به عنوان مهمترین عامل خطرساز ابتلا به دیابت نوع دو شناخته شده است. در برخی مطالعات چاقی شکمی عامل خطر قوی تری نسبت به چاقی عمومی در ابتلا به بیماری عروق قلبی شناخته شده است ولی بیشتر محققان معتقدند که هر دو عامل چاقی شکمی و چاقی عمومی عوامل خطرساز مهمی در بیماری های قلبی – عروقی هستندو نقش یکدیگر را در این زمینه تکمیل میکنند. هدف از این مطالعه تعیین شیوع دیابت نوع 2 و ارتباط شاخص های تن سنجی با آن در جمعیت شهری مشهد بین سال های 1392-1395 بوده است .مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی 2604 نفر از افراد بالای 30 سال شهر مشهد به روش نمونه گیری خوشه ای وارد مطالعه و از نظر ابتلا به دیابت نوع 2 و شاخص های تن سنجی مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها در نرم افزارآماری SPSS V.18 و با آمار توصیفی و آزمون های من ویتنی،کای دو و رگرسیون لجستیک درسطح معنی داری کمتر از 5 درصد تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی افراد تحت مطالعه 23/10±74/43 سال بود و شامل 996 (2/38%) مرد و 1608(8/61%) زن بودند. شیوع دیابت در کل جمعیت 7/19% (514 نفر) بود. نسبت شانس دیابت در افراد کمتر از 45 سال 41/2 برابر افراد مساوی و یا بیشتر از 45 سال می باشد(001/0 p<) و نسبت شانس در مردان 26/1برابر زنان ( 025/0 =p ) می باشدکه هر دو نسبت از نظر آماری معنی دار می باشند. میانگین متغیرهای سن، دور کمر و نسبت دور کمر به دور باسن در دو گروه افراد دیابتیک و غیر دیابتیک اختلاف معنی دار آماری داشتند(001/0 p<). در بررسی ارتباط شاخص های تن سنجی با دیابت نوع 2 بر حسب جنس مشاهده گردید، در مردان تنها نسبت دور کمر به دور باسن (004/0 p=) و در زنان اندازه دور کمر (001/0 p=) و دور باسن (004/0 p=) با دیابت نوع 2 ارتباط معنی دار آماری داشته است.نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای دیابت نوع 2 در این مطالعه و ارتباط اندازه های دور کمر و نسبت دور کمر به دور باسن با آن پیشنهاد می گردد نسبت به غربالگری دیابت نوع 2 در افراد با شاخص های تن سنجی افزایش یافته سریعتر اقدام گردد.

کلیدواژه ها:

دیابت نوع 2 ، شاخص های تن سنجی ، شیوع ، مشهد