تاثیر محیط بالینی حمایتی در دوره کارآموزی بر صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 584

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MSEMSMED13_023

تاریخ نمایه سازی: 29 تیر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: آموزش بالینی حدود 50 درصد از برنامه های آموزشی رشته پرستاری را به خود اختصاص می دهد و نقش مهمی در دستیابی کامل دانشجویان پرستاری به صلاحیت بالینی ایفا می کند، بنابراین باید این محیط را بگونه ای تغییر داد که موجب تسهیل یادگیری و آموزش دانشجویان شود. پژوهش حاضر با هدف تاثیر محیط بالینی حمایتی در دوره کارآموزی بر صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری طراحی گردید. مواد و روش ها : این مطالعه نیمه تجربی تصادفی با مشارکت 60 دانشجوی پرستاری که به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص تصادفی شدند، در بیمارستان قائم (عج) و امام رضا (ع) مشهد در سال 1397 انجام گردید. برای دانشجویان گروه مداخله، برنامه محیط بالینی حمایتی که شامل سه جزء دانشی، مهارتی و بستر یادگیری بود، و برای دانشجویان گروه کنترل کارآموزی آنها طبق روند معمول به مدت دو هفته برگزار شد. قبل و بعد از مداخله صلاحیت بالینی آنها با پرسشنامه اصلاح شده صلاحیت بالینی مرتوجا که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت، سنجیده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمونهای تی مستقل، من ویتنی، تی زوجی و کای اسکوئر تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سن دانشجویان گروه مداخله (0/8±20/9 سال) و کنترل (1/1±20/3 سال) بود (P=0/232). نتیجه آزمون تی مستقل نشان داد، بعد از مداخله، میانگین نمره کلی صلاحیت بالینی دانشجویان گروه مداخله (16/6±80/8) بصورت معنی داری (10/9±68/3) بیشتر از گروه کنترل است (P=0/003). همچنین میانگین نمره صلاحیت بالینی گروه مداخله در ابعاد کمک به بیمار، آموزش و راهنمایی و اقدامات درمانی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشته (P<0/05) ولی افزایش ابعاد اقدامات تشخیصی و وظایف شغلی معنی دار نبوده است (P> 0/05). نتیجه گیری: ایجاد محیط بالینی حمایتی، صلاحیت بالینی دانشجویان را خصوصا در حیطه های کمک به بیمار و آموزش و راهنمایی بیشتر ارتقا می دهد و توصیه می شود در برنامه ریزی آموزش بالینی پرستاری توجه بیشتری به آن شود.

نویسندگان

اکرم مشمول امان محمد

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

سید رضا مظلوم

مرکز تحقیقات مراقبت مبتنی بر شواهد، گروه آموزشی پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

فاطمه حاجی آبادی

استادیار، گروه آموزشی پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

حسین کریمی مونقی

استاد، گروه آموزشی پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران