بررسی شیوع اونیکومایکوزیس در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه قارچ شناسی زاهدان طی سال های 1395 تا 1397

سابقه و هدف: اونیکومایکوزیس به عفونت های قارچی ایجاد شده در ناخن ها اطلاق می گردد که50% ناهنجاری های ناخن را شامل می شود. عوامل ایجاد کننده این ضایعه سه گروه از قارچ ها شامل درماتوفیت ها، مخمرها و قارچ های میسلیال ساپروفیتی می باشند. هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع اونیکومایکوزیس در بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه قارچ شناسی بیمارستان بوعلی شهرستان زاهدان بود. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی بیماران مشکوک به عفونت قارچی ناخن که از مهر ماه سال 1395 تا مهر ماه 1397 به بخش قارچ شناسی آزمایشگاه بیمارستان بوعلی زاهدان مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. آمادگی بیمار قبل از نمونه گیری شامل عدم استفاده از داروهای آنتی فانگال و عدم شستشوی محل به مدت حداقل 3- 7 روز لحاظ شد. برای نمونه گیری ابتدا ناخن های بلند کوتاه و سپس تراشه های ابتدایی دور ریخته شد. در ادامه به منظور انجام آزمایش مستقیم و کشت، جمع آوری نمونه ها از قسمت های زیرین ناخن های آلوده در ظروف پتری دیش استریل انجام گرفت. در آزمایش مستقیم بدلیل ضخیم بودن نمونه های ناخن و کوتاه شدن زمان شفاف سازی از مخلوط پتاس با دی متیل سولفوکساید استفاده شد. به منظور شناسایی عوامل ایجاد کننده بیماری کشت نمونه ها در محیط های SC و SCC و دمای 25-30 درجه سانتیگراد انجام گردید. یافته ها: از 365 بیمار مشکوک به اونیکومایکوزیس تعداد 33 نفر (04/9%) مبتلا به عفونت قارچی ناخن های دست و پا تشخیص داده شد. افراد مبتلا به ترتیب شامل 26 نفر (7/78%) جنس مونث و 7 نفر (3/21%) جنس مذکر بودند. فراوانی اونیکومایکوزیس با عوامل ساپروفیتی 4/45% (15 نفر)، مخمری 3/30% (10 نفر) و درماتوفیتی 9% (3 نفر) بود. نتیجه گیری: یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که در این منطقه جغرافیایی اونیکومایکوزیس در زنان نسبت به مردان از شیوع بیشتری برخوردار است. همچنین بیشترین عوامل ایجاد کننده اونیکومایکوزیس به ترتیب قارچ های میسلیال ساپروفیتی، مخمرها و درماتوفیت ها بودند.

کلیدواژه ها:

اونیکومایکوزیس ، درماتوفیت ، مخمر