بررسی ارتباط بین نوع استراتژی و مشارکت حسابداران در فرآیندهای تصمیم گیری استراتژیک در شهرداری مشهد

استراتژی های سازمانی و حسابداری مدیریت ارتبا نزدیکی با یکدیگر دارا می باشند، فرآیند تدوین و اجرای استراتژی در سازمان ها به وسیله ی تکنیک ها و قالب زبانی صورت می پذیرد که حسابداری مدیریت بر آن متکی است، به طور متقابل فرایند تصمیم گیری استراتژیک نیز قادر است بر طراحی و اجرای سیستم های حسابداری مدیریت به عنوان یکی از نمودهای کنترلی استراتژی های سازمان تأثیر بگذارد. گرایشات استراتژی، از طریق ارائه الگویی مناسب در جهت حفظ مزیت رقابتی سازمان مدیران را در دستیابی به اهداف سازمان یاری می رسانند و توانمندی ها و قابلیت های سازمانی با تأثیراتی که بر عملکرد سازمان دارند، موجب پیشرفت و بهبود سازمان می شوند. بسیاری از محققان معتقدند برای آنکه شرکتی در کسب مزیت های رقابتی موفق بگردد و بتواند در سطوح عالی عملکرد به فعالیت بپردازد، وجود استراتژی های روشن سازمانی لازم است، اما کافی نیست. بنابراین نیازمند عناصری از درون سازمان برای حمایت از استراتژی های مورد نظر مانند فرایندهای تولیدی، ساختار سازمانی و سیستم های اطلاعات حسابداری می باشیم. اشاراتی که در زمینه ی نوع استراتژی در تحقیقات مختلف حسابداری مدیریت صورت گرفته است، عموماً مدل استراتژی های ژنریک برکاربرد حسابداری مدیریت استراتژیک است. در این پژوهش برای آنکه قادر به بررسی و ایجاد تمایز میان گونه های مختلف جامعه ی آماری خود باشیم، مدل مایلز و اسنو را مورد استفاده قرار دادیم هدف اصلی از این بررسی ارتباط بین نوع استراتژیک و مشارکت حسابداران در فرایندهای تصمیم گیری استراتژیک در شهرداری مشهد می باشد. و نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین نوع استراتژی و مشارکت حسابداران در فرایندهای تصمیم گیری استراتژیک در شهرداری مشهد می باشد و نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین نوع استراتژی و مشارکت حسابداران در فرآیندهای تصمیم گیری استراتژیک ارتباطی وجود دارد. با توجه به میزان آماره 4412 که از آزمون تی استودنت بدست آمده است. فرضیه مورد نظر مورد تأیید قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

نوع استراتژی ، مشارکت حسابداری ، فرایندهای تصمیم گیری ، شهرداری مشهد