بررسی نجوم، طبیعت، جانداران و گل ها و گیاهان در اشعار خیام نیشابوری

طبیعت از ابتدا تا امروز همواره یکی از خاستگاه ها و سرچشمه های هنر بوده است. از ترانه ها و شعرهای سافو و بیلیتیس در سرزمین سرسبز و سواحل جادویی یوناب بگیرید تا شاعران جاهلی عرب مثلا امرء القیس یا تغزلات آغازقصاید قصیده سرایان قرون پنجم و ششم، مثلا فرخی و ازرقی و خاقانی و به ویژه منوچهری که اصلاشاعر طبیعت نام گرفته است. تا کلا همه شاعران رمانتیک قرب نوزدهم سراسر اروپا که دیگر زمینه اصلی و چشم انداز غالبآثار شعر آنها طبیعت رنگارنگ و رویایی است امثال لامارتیس ، هوگو ، مو سه ، هاینه ، بایرون و بسیاریدیگر، و تا شاعران امروز، مثلا سن ژون پرس و رابطه او با دریا و رابرت فراست و رابطه او با صحرا و جنگل یا نیما و طبیعت مازندران یا نرودا که حتی به اجزای طبیعت نیز به چشم اعضای محبوب خود نگاه می کند. و جز اینان، شاعراندیگر هم. که البته مستقیما با طبیعت صرف روبه رو نیستند. یعنی صرف وصف طبیعت را در شعر آناب نمی توان دید، ولی آنهانیز به نحوی با طبیعت در آمیخته اند و در ا شعار آنها، تصویرهای گوناگوب طبیعت در حکم ما به ازاء های بیان اندیشه هایآنهاست. در این مقاله،به مرور نجوم ، طبیعت، جانداران و گلها وگیاهاب در اشعار خیام نیشابوری می پردازیم.

کلیدواژه ها:

خیام نیشابوری ، اشعار ، نجوم ، طبیعت ، جانداران