بررسی و مقایسه زندان سروده های محمدتقی بهار و فرخی یزدی

حبسیه یکی از گونه های شعر غنایی است و به شعری اطلاق میشود که شاعر آن را در وصف زندان و زندانی سروده باشد و در آن، به وصف ظاهریزندان و ملزومات و متعلقات آن بپردازد. محمدتقی بهار و فرخی یزدی دو تن از شاعران حبسیه سرای معاصر هستند که توصیفات و روشنگری های آنها در زمینه حبس و فضای زندانها و شرایط آن قابل توجه است. هدف این مقاله آن است که اشعارمحمدتقی بهار و فرخی یزدی دو تن از نمایندگان شعر معاصر سنتی را از این منظر واکاود. بدنه اصلی این پژوهش را بررسی محتوایی و ساختاری زندان سروده های محمدتقی بهار و فرخی یزدی تشکیل میدهد. این پژوهش به روش کتابخانهای و مطالعه موردی انجام شده و در پایان این نتیجه حاصل میگردد که با وجود تفاوتهای حبسیات دو شاعر در حدود سیزده مضمون مشترک میان زندان سروده های آنان هست که بازتاب دهنده رخدادهای اجتماع پیرامون دو شاعر است و میتواند به شناخت بهتر برخی زوایای پنهان فضای زندگی دو شاعر کمک کند. در مجموع، تعداد زندان نامه ای بهار بیشتر از فرخی یزدی است از سویی دیگر بهار اکثر حبسیات خود را در قالب قصیده سروده در مقابل فرخی یزدی قالب غزل را برای بیان حالات خود در زندان برگزیدهاست.

کلیدواژه ها:

حبسیه ، زندان ، شعر معاصر ، محمدتقی بهار ، فرخی یزدی.