بررسی دفتر دوم مولوی طبق نظریه گریماس (مطالعه موردی حکایت دزدیدن مارگیر ماری را، از مارگیر دیگر)

مقاله حاضر با هدف ارائه تحلیلی از حکایت دزدیدن مارگیر ماری را، از مارگیر دیگر به عنوان عاملی داستانی در دفتر دوم مولوی انجام گرفت. بدین منظور از الگوی کنشگرهای گریماس که الگویی کارآمد در تعیین میزان کنشمندی یا کنشپذیری یک عامل داستانی است، استفاده شد و با استفاده از شیوه کتابخانه ای و تحلیل آثار ادبی بر اساس نظریه های ساختارگرایی حکایت دزدیدن مارگیر ماری را، از مارگیر دیگر برر سی و ساختار طرح اسا سی روایت با توجه به تغییر و ضعیتها بر ا ساس تقابل های دوگانه، زنجیره های روایی و همچنین الگوی کنشی روایت تحلیل و برر سی گردید. نتایج پژوهش م شخص گردید الگوی روایت شناسی گریماس با این داستان مطابقت دارد که این ویژگی را میتوان برای بسیاری از داستانهای مثنوی تعمیم داد، همچنین زنجیره های روایی داستان با توجه به تغییر وضعیتها بر مبنای تقابل های دوگانه قابل انطباق است.

کلیدواژه ها:

مولانا ، مثنوی معنوی ، دفتر دوم مولوی ، گریماس.