بررسی الگوها و شاخصه های جهانی پایداری در شعرشاملو

شاملو به عنوان شاعری منتقد و معترض در ادبیات معاصر فارسی، با نگاهی متفاوت به مقوله پایداری، کوشیده است تا حوزه پایداری و گستره آن را تغییر دهد. او با تاکید بر مفهوم انسان و با نگاهی اومانیستی در برابر هر آنچه مایه وهن آدمی است می ایستد. وی با نگاهی جهان شمول و با تاکید بر مفاهیمی چون صلح، مبارزه با فرقه گرایی و مسلک سازی، مبارزه با نژاد پرستی بیش از شاعران دیگر برای تعامل با فرهنگ های دیگر کوشیده است. فرهنگ مسیحیت از عناصر غیر میهنی و بیرونی است که در شعر شاملو راه یافته است؛ شاملو مسیح را نماد مقاومت و ایستادگی در برابر دشمنان حقیقت می داند. وجه غالب شعر اعتراضی شاملو برگرفته از از نهضت های سیاسی غربی و متاثر از روحیه انقلابی مبارزان سیاسی مغرب زمین است. جنگ جهانی، قیام ورشو، قیام اول مه و موضوعاتی از این قبیل دستمایه اشعار پایداری شاملو هستند. وی در ساحت تصاویر سازی و زبان نیز از عناصر غیر ایرانی بهره برده است. استفاده از افسانه ها و اسطوره های غربی و تاثیر پذیری از زبان تورات از آن جمله است.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، ادبیات جهان ، شاملو ، شعر اعتراض.