ملاحظاتی چند در تذکره مجالس النفائس

تذکره مجالس النفائس در شمار ارزشمندترین تذکره هایی است که در بستر ادب فارسی پدید آمده است. در این قاله، با توجه به اهمیت این تذکره در مطالعات تاریخی زبان و ادب فارسی، چند مقوله مورد مطالعه قرار گرفته است: نگارنده ابتدا مطلبی در باب انتساب اشتباه بیتی به ملاجلال دوانی ارائه میکند و این انتساب را مردود می شمارد؛ سپس درباره تاریخ فوت پرتوی شیرازی و مکتبی شیرازی بحثی را می آغازد و با ارائه دلیلی از متن تذکره مذکور، تاریخ فوت این دو شاعر را سالهای پس از 928ق پیشنهاد میکند و از همین رهگذر ابیاتی نوشناخته از پرتوی را معرفی مینماید. بعد از آن به بررسی تصحیف واژه گیدی در متن چاپی مجالسالنفائس میپردازد و به همین بهانه شواهدی از کاربردهای این واژه را در متون متاخر به دست میدهد و گفتار پایانی را به لغت وایه اختصاص میدهد که از مشتقات کمترشناخته شده بایستن/ وایستن است و در تذکره مجالس النفائس یک مرتبه توسط فخری هروی، از مترجمان این تذکره، به کار رفته است.

کلیدواژه ها:

مجالس النفائس ، پرتوی شیرازی ، مکتبی شیرازی ، گیدی ، وایه.