بررسی ویژگی های بتن حاوی متاکائولن در محیط های خورنده

بتن به عنوان یکی از پرمصرفترین مصالح ساختمانی، در سازه های گوناگون و شرایط آب و هوایی مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. بتن نیز همانند دیگر مصالح علاوه بر نقاط قوت و محاسن فراوان دارای ضعف ها و محددودیت هایی می باشد که باعث بروز مشکلاتی در زمینه طول عمر سازه ها و مانعی جهت استفاده بیش از پیش این نوع مصالح در سازه ها می باشد. یکی از مهمترین ضعف های بتن بهنگام قرارگیری در محیط های خورنده کلرایدی می باشد. سازه های بتنی اغلب به میزان یون های کلر و یا سولفات موجود در محیط دچار خوردگی و تخریب می گردند یکی از شیوه های نوین مقابله با این ضعف بتن استفاده از پوزولان متاکائولن بعنوان ماده جایگزین سیمان می باشد، از این رو در مقاله حاضر آزمایشات گوناگونی در نمونه های مختلف با طرح های اختلاط، نسبت آب به سیمان متفاوت و درصدهای مختلف مصرف متاکائولن انجام و نتایج حاصله مقایسه گردید که ننایج حاصل نشان دهنده اثرات مناسب متاکائولن بر روی خواص مکانیکی و نیز افزایش دوام و عمر مفید بتنهای ساخته شده با این پوزولان در نمونه های آزمایشگاهی است.

کلیدواژه ها:

دوام بتن ، محیط خورنده ، متاکائولن ، مقاومت