پژوهش در دانشگاه؛ بسترها و آسیب ها

یکی از ارزشمند ترین منابعی که جامعه برای پیشرفت و توسعه در اختیار دارد دانشگاه ها و موسسات پژوهشی بوده که به لحاظ دارا بودن دانش و نشر و توسعه آن امروز از جایگاه رفیعی برخوردار شده و پویندگان راه علم و ترقی محسوب می گردند. پژوهش در یک کشور از سه رکن مدیریت پژوهش،پژوهشگر و ابزار پژوهش برخوردا بوده و دانشگاهها در جایگاه مراکزی که از هر سه رکن برخوردارند، می‏توانند نقش مدیریت دانش و اطلاعات را در جامعه بر عهده بگیرند.با توجه به ارتباط تعاملین میان پژ‍وهش و دانشگاه و جایگاهی که پ‍‍‍‍‍‍ژوهش های دانشگاهی می توانند در توسعه ی همه جانبه کشور داشته باشند و نیز رشد کمی و روزافزون پژوهش در جامعه بطورعام و پژوهش های دانشگاهی به طور خاص و همراه با درک اهمیت، ضرورت و بایسته های امر پژوهش در کشور این سوال پایه مطرح می شود که چرا پژوهش های دانشگاهی در کشور از کیفیت بالایی برخوردار نبوده و رکود کیفی در بخش پژوهش های دانشگاهی مشهود است؟ در این نوشتار سعی گردیده است تا پس از تشریح نقش و رابطه ی پژوهش با دانشگاه و پیشبرد علم و توسعه ی جامعه وبا مبنا قرار دادن این سوال پایه و با دیدی سیستمی و با استفاده از رویکرد زمینه ای و به روش تحلیلی نه تنها به آسیب های کلان فرا روی پژوهش در بخش دانشگاهی پرداخته شود بلکه با مشخص کردن این آسیب ها و با پرداختن به طور اخص به کنش گران، زمینه ها و بسترهای شکل گیری این آسیب ها و پی آمدهایی که این آسیب هادر پی داشته اند، به اصولی برای تدوین برنامه های توسعه ای مبتنی بر پژوهش دست پیدا کرد و با ارایه ی پیشنهادات کاربردی راه را برای تحول و توسعه در بخش پژوهش های دانشگاهی هموارتر کرد .

کلیدواژه ها:

پژوهش ، دانشگاه ، بسترها ، آسیب کلان