بررسی رابطه میزان بهره مندی روستاییان از منابع انرژی و پایداری زیست محیطی، چالش ها و راهکارها (مطالعه موردی: دهستان میربگ)

سوخت های زیستی، مدت های مدیدی تنها سوخت در دسترس در بسیاری از نواحی روستایی بوده است. این مسیله در نواحی روستایی به علت نیاز محلی جهت دسترسی های سریع به انرژی، بحرانی تر است، بطوریکه در بسیاری از نواحی روستایی، مردم فقیر هنوز هم به سوخت های چوبی و دیگر سوخت های زیستی جهت فعالیت های خانگی و ایجاد درآمد وابسته اند. حاکمیت این شرایط، ناشی از محدودیت منابع سوخت های فسیلی (از جمله گاز) و مشکلات تامین سوخت روستاهای دورافتاده است. تحقیق حاضر، با هدف بررسی بهره مندی روستاییان از انرژی مورد نیاز، و از سویی تاثیرپذیری محیط طبیعی و زیستی آنها از این عوامل انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی، و گردآوری اطلاعات در آن بر مبنای مطالعات اسنادی و میدانی بوده و تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش سوات صورت پذیرفته. براساس نتایج بدست آمدهک میزان بهره مندی بیشتر روستاها از انرژی های مورد نیاز در سطح پایینی بوده، و این روند باعث استفاده بی رویه از محیط طبیعی، خصوصا منابع جنگلی و مرتعی شده است، که به تبع آن پایداری زیست محیطی را با چالش مواجه کرده است. بنابراین با در نظر گرفتن مواردی چون: رفع کاستی ها و نابرابری موجود در زمینه برخورداری از امکانات و زیر ساخت های رفاهی و سوختی جهت جذب اعتبارات طرح ها و مجوزهای مورد نیاز برای تقویت بخش انرژی، آشنایی و تقویت فرهنگ استفاده از انرژی های تجدیدپذیر، توجه به هرچه بیشتر مسیولان به امر سوخت رسانی و تقویت زیر ساخت های انرژی به منظور مصارف روستاییان و... می توان مشکلات فراوری انرژی روستاها و ناپایداری ها زیست محیطی ناشی از آن را مرتفع نمود. نهایتا با استفاده از مدل سوات به تحلیل نقاط قوت و ضعف و ارایه راهکار برای برون رفت از وضعیت موجود پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

انرژی روستایی ، پایداری محیطی ، دهستان میربگ ، swot