بهینه سازی فرایند جوشکاری زیرپودری در اسکلت های فلزی با استفاده از نانو فناوری

در کارگاه های ساخت اسکلت فلزی که جوشکاری یکی از روش های اصلی اتصال قطعات را عهده دار می باشد فرایند جوشکاری زیر پودری به دلیل ویژگی های خاص در میان انواع روش های جوشکاری چند سالی است که جای خود را در صنعت ساختمان باز کرده و در ساخت ستون های فلزی و اجزای سوله ای کاربرد فراوانی پیدا کرده است. در این فرایند هرچه خواص جوش به خواص فلز پایه نزدیکتر باشد بهتر است چون تفاوت در خواص مکانیکی باعث تمرکز تنش در مرز دانه جوش با فلز پایه می شود و ظرفیت تحمل بار اتصال کاهش خواهد یافت. بنابراین هدف اصلی پیدا کردن سطح مناسبی از پارامترهای ورودی برای دستیابی به جوشی با خواص مکانیکی نزدیک به فلز پایه می باشد در این مقاله ولتاژ جوشکاری، جریان جوشکاری، فاصله نازل تا قطعه کار ، سرعت جوشکاری و ضخامت نانو پودر دی اکسید زیر کونیوم به عنوان متغیرهای ورودی در نظر گرفته شده اند. جهت استخراج خروجی های آزمایش از روش طراحی مرکب مرکزی چرخش پذیر استفاده شده و پس از جمع آوری اطلاعات خروجی آزمایش معادله رگرسیون تابع هدف بصورت تابعی از پنج متغیر ورودی بدست آمده و نهایتا مقادیر بهینه شده پارامترها برای سختی مناسب منطقه ذوب بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

جوشکاری زیرپودری ، بهینه سازی فرایند جوش ، نانو اکسید زیرکونیوم ، رگرسیون