اثر آللوپاتیک علف هرز جودره (.Hordeum spontaneum Koch) بر جوانه زنی و پارامترهای رشد اولیه آفتابگردان در شرایط شوری

اثر آللوپاتیک عصاره آبی ریشه و اندام هوایی علف هرز جودره (Hordeum spontaneum) بر جوانه زنی و پارامترهای رشد اولیه گیاه آفتابگردان رقم گابور در شرایط شوری بر پایه طرح کاملا تصادفی (CRD) در 4 تکرار بررسی گردید. تیمارهای شوری شامل غلظتهای صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی مولار از کلرید سدیم و غلظت های عصاره شامل نسبت های صفر، 1:20 و 1:10 از عصاره 10 درصد ریشه و اندام هوایی علف هرز جودره بود. پارامترهای مورد بررسی شامل درصد جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن تر و خشک گیاهچهآفتابگردان بود. نتایج نشان داد که اثر غلظت های مختلف عصاره ریشه و اندام هوایی علف هرز جودره برپارامترهای جوانه زنی و رشد گیاهچه آفتابگردان رقم گابور معنی دار بود. همچنین شوری و عصاره ریشه و اندام-های هوایی اثر بازدارندگی بر جوانه زنی و پارامترهای رشد اولیه گیاه آفتابگردان داشت. نتایج نشانگر افزایششدت بازدارندگی با افزایش غلظت عصاره و شوری بود. بیشترین اثر آللوپاتی مربوط به اندام هوایی و پس از آنمربوط به ریشه بود. اثر متقابل شوری و عصاره علفهرز جودره بر آفتابگردان نشان داد که شوری اثرتشدیدکنندگی بر خاصیت آللوپاتی داشت و باعث افزایش بازدارندگی عصاره برجوانه زنی و پارامترهای رشد اولیهگردید، به طوری که در سطوح بالای شوری اثر عصاره از رشد آفتابگردان به طور کامل جلوگیری نمود.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، آللوپاتی ، جودره ، شوری ، علف هرز