ارتقاء بهره وری از زمین زراعی با کشت مخلوط پنبه و کنجد در مازندران

از آنجائی که خاک و زمین زراعی از جمله عوامل مهم قابل تأملند درصدد هستیم با استفاده از تکنیک کشت مخلوط (Intercropping) اززمین بیشترین استفاده را ببریم. به همین منظور طرحی برای تعیین بهترین فاصله کاشت مخلوط Intercropping پنبه (ساحل ) و کنجد (تک شاخه ناز ) جهت حداکثر بهره وری از زمین در مزارع آزمایشی در استان مازندران با 5 تیمار در قالب آزمایش طرح پا یه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد.در این آزمایش دو تیمار شاهد پنبه و کنجد وسه تیمار مختلف کاشت مخلوط پنبه وکنجد به شرح ذیل بوده که عبارتند از: تیمار شاهد کنجد با فاصله 60 سانتی متر/ تیمار شاهد پنبه با فاصله 80 سانتی متر / کشت مخلوط پنبه با فاصله 80 سانتی متر وکنجد در بین ردیف (یعنی 40 سانتی متر از ردیف پنبه) /کشت مخلوط پنبه با فاصله 90 سانتی متر وکنجد در بین ردیف (یعنی 45 سانتی متر از ردیف پنبه)/ کشت مخلوط پنبه با فاصله 100 سانتی متر وکنجد در بین ردیف (یعنی 50 سانتی متر از ردیف پنبه) که در نظر داشتیم آثار اقتصادی و زراعی کشت این دو نباتبه صورت مخلوط را اندازه گیری کنیم.با استفاده از تجزیه و تحلیل مارژینا ل (بودجه بندی جزئی) آثار اقتصادی و با استفاده از تجزیه وتحلیل های آماری و مقایسه میانگین به روش LSD و همچنین اندازه گیری شاخص های رقابت ،محصول نسبی به نسبت برابری زمین آثار اقتصادی و زراعی این نوع کشت با کشت تنها مقایسه شد. نتا یج نشان می دهد اولا در مجموع ،روش های کشت مخلوط از لحاظ عملکرد در وضعیت مطلوب تری نسبت به کشت تنهای کنجد و پنبه قرار دارند.ثانیًا ارزیابی اقتصادی نشان داد که منافع خالص کشت مخلوط با فاصله 100 سانتی متر به تفکیک محصول برای کنجد به مقدار 2282000 ریال و برای محصول پنبه 12785600 ریال در هکتار با مجموع منافع خالص 15067600 ریال در هکتار بهترین تیمار در این آزمایش بوده است ومی تواند سطح درآمد و بهره وری را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، کشت مخلوط ، کنجد ، پنبه