بررسی اثر تراکم بوته بر روند رشد دانه در سه ژنوتیپ ماش (Vigna radiata L. Wilczk) در منطقه اهواز

به منظور بررسی صفات کمی ارقام ماش ، آزمایشی در تابستان سال ١٣٧٩ در مزرعه تحقیقاتی گروه زراعت واصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت فا کتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد . در این آزمایش فواصل بین بوته ها روی ردیف در چهار سطح 15، 20، 25 و 30 سانتی متر با فاصله ثابت ٥٠ سانتی متربین ردیف ها (به ترتیب تراکم ها ی معادل 133333، 100000، 80000 و 66667 بوته در ه کتار) و سه رقم پرتو، VC-١٩٧٣A و 32-62-1 مورد مطالعه و ارزیا بی قرار گرفت . در طول مراحل مختلف رشد ، با ۳ بار نمونه برداری از سطح مزرعه ، وزن خشک دانه اندازه گیری شد و در مرحله رسیدگی فیزیولو ژیک عملکرد دانه بدست آمد . نتایج این بررسی نشان داد که رقم 32-62-1 نسبت به دو رقم دیگر برتر است ، زیرا بالاترین عمل کرد دانه ( ١٧٢٣ کیلوگرم در هکتار) و بیشترین روند رشد دانه را داشت ، در حال یک ه رقم پرتو پایین ترین عمل کرد دانه ( ١٤٣٩ کیلوگرم در ه کتار) و کمترین روند رشد دانه را نشان داد . فواصل ٢٠ و ٣٠ سانتی متر بین بوته ها به ترتیب بالاترین ( ١٧١٣ کیلو گرم در ه کتار) و پایین ترین عملکرددانه ١٣٧٨ کیلوگرم در ه کتار) و همچنین روند رشد دانه را داشتند . در ارقام ) و همچنین در سطوح مختلف تراکم گیاه ی، وزن خش ک دانه از ۶۰ روز پس از کاشت تا انتهای فصل رشد از نظر آماری معنی دار شد . شیب منحنی در روند رشد دانه در فواصل 15، 20 و 25 سانتی متر تاحدودی نزدیک به یکد یگر بود ، ولی در فاصله ۳۰ سانتی متری بین بوته ها کمتراز فواصل دیگر شد، این امر با عملکرد دانه نهایی مطابقت دارد.

کلیدواژه ها:

ماش ، تراکم بوته ، ژنوتیپ ، روند رشد دانه ، عملکرد دانه