بررسی پایداری عملکرد و وزن ١٠٠ دانه ژنوتیپ های نخود تیپ دسی (Cicer arietinum L.) در شرایط دیم

در این تحقیق که به منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ × محیط برای عملکرد و وزن ١٠٠ دانه نخود تحت شرایط دیم استان کردستان اجرا شد، تعداد هفت رقم نخود تیپ دسی بعلاوه رقم شاهد (پیروز) در سه ایستگاه تحقیقاتی (گریزه، خرکه و قاملو ) به مدت سه سا ل( ١٣٨٠ تا ١٣٨٢ ) در طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند .در این بررسی تر کیب سال و ایستگاه به صورت محیط در نظر گرفته شد . بر اساس آزمون بارتلت فرض صفر مبنی بر عدم وجود اختلاف معنی دار بین واریانس خطا ها د ر آزمایش های جداگانه رد نشد .برای دو صفت عملکرد و وزن ١٠٠ دانه که همبستگی معنی دار بین آن ها وجود داشت (**0/38-=r) تجزیه پایداری به روش ابرهارت و راسل انجام شد و نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ (G)، محیط (E) و اثر متقابل G×E برای وزن ١٠٠ دانه و اثر محیط برای عملکرد معنی دار بودند.بر اساس پارامترهای پایداری (S^2di ،bi ،Pi و CV%) ژنوتیپ ICCV 91006 برتر و پایدارتر از سایر لاین های به نظر رسیده و برای مناطق دیم استان کردستان قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

پایداری عملکرد ، اثرمتقابل ژنوتیپ × محیط ، نخود تیپ دسی