اثر تنش شوری بر عملکرد و برخی صفات زراعی و فیزیولوژیک دو رقم ذرت در منطقه کرمان

به منظور مطالعه اثر تنش شوری بر رشد وعملکرد دو رقم ذرت ، آزمایشی در سال ۱۳۸۴ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باه نر کرمان به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی به اجرا در آمد . تیمار های آزمایش شامل دو رقم ذرت (سینگل کراس 647 و تری وی کراس ۶۴۷ ) و چهارسطح شوری 4ds/m، 6، 8 و 10 (نمک کلرید سدیم و کلسیم با نسبت 1:2 ) بودند . نتایج حاصل از تجزیه واریانس و مقایسه میا نگین صفات اندازه گیری شده (ارتفاع ساقه، تعداد برگ ، سطح برگ ، وزن خشک ، کلروفیل ) نشان داد این صفات تحت تاثیر سطوح مختلف شوری اختلاف معنی داری را بدست دادند، بطوریکه بالاترین مقدار و یا ارزش هر یک از صفات رویشی ذکر شده در تیمار شاهد و پایین ترین مقدار آن ها در تیمار تنش شدید مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد تنش شوری بطور بسیار معنی داری (0.001>p) باعث کاهش عملکرد گردید . این تفاوت مربوط به سطح اول شوری بود . نتایج تجزیه واریانس داده های مربوط به تعداد ردیف در بلال ، تعداد دانه در ردیف، تعدا کل دانه در بلال و وزن ه زار دانه نیز نشان داد که غلظت های مختلف نمک صفات مذکور را بطور بسیار معنی داری تحت تاثیر قرار دادند . مقایسه میانگین های صفاتمذکور نشان داد که بالاترین مقدار هر کدام از این صفات در تیمار شاهد و کمترین آن ها در تیمار تنش شدید بوده است . همچنین مشاهده گردید که تنش شوری تاثیر معنی داری بر شاخص برداشت دارد . اثر متقابل شوری × رقم در مورد هیچ یک از صفات رویشی و زایشی معنی دار نشد.

کلیدواژه ها:

ذرت ، شوری ، رشد ، عملکرد و اجزای عملکرد