بررسی سهم لایه های مختلف کنوپی بر عملکرد و اجزا عملکرد ارقام کلزا در تاریخ های مختلف کاشت
محل انتشار: نهمین کنگره علوم زراعت و اصلاح نباتات ایران
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 483
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NABATAT09_719
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393
چکیده مقاله:
اجزای عمل کرد در لایه های مختلف کنوپی بر ارقام کلزا به میزان متفاوتی در افزایش عمل کرد تاثیر دارند. از اینرو بررسی تاثیر این لایه ها بر عمل کرد و اجزا عمل کرد کلزا دارای اهمیت و یژه ای می باشد . بدین منظور آزمایشی در سال زراعی 79-1378 در منطقه کوچصفهان از توابع شهرستان رشت اجرا گردید . این تحقیق بصورت یک طرح اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ٤ تکرار انجام شد . تاریخ های کاشت ١٠ و ٢٥ مهر و ١٥ و ٣٠ آبان بعنوان کرتهای اصلی و ارقام مالوکا، جریس، اویرکا و PF7045/91 بعنوان کرتهای فرعی منظور شدند. نتایج حاصل از بررسیها نشان دادند که تاریخ کاشت ٢٥ مهر از نظر بیشتر صفات مورد بررسی از برتری قابل ملاحظه ای برخوردار است و رقم جریس در تمام صفات جز تعداد غلاف در شاخه فرعی نسبت به سایر ارقام برتری داشت . نتایج حاصل از آزمایش بیانگر این است که در هر ٤ تاریخ کاشت، لایه میانی، بیشترین عملکرد دانه و تعداد شاخه فرعی در مترمربع را بین لایه های مختلف کنوپی داشته است. بررسی صفات مربوط به عمل کرد و اجزا عملک رد ارقام کلزا در لایه های مختلف کنوپی نشان می دهد که لایه میانی با حدود ٤٣ درصد عملکرد دانه، بیشترین سهم را به خود اختصاص داده و ساقه اصلی و لایه های تحتانی و فوقانی به ترتیب با حدود 30، 18 و 9 درصد در مرتبه های بعدی قراردارند . بیشترین تعداد شاخه فرعی در متر مربع متعلق به لایه میانی و بالاترین تعداد غلاف در شاخه فرعی مربوط به لایه فوقانی بود . ساقه اصلی نیز از بیشترین تعداد دانه در غلاف، وزنتک غلاف و تک دانه برخودار بود . لایه فوقانی علی رغم آ نکه از نظر وزن تک دانه و تعداد دانه در غلاف بعداز ساقه اصلی قرار داشت به علت آ نکه حداقل تعداد شاخه فرعی، تعداد غلاف و تعداد دانه در متر مربع را دارا بود کمترین سهم را در عمل کرد دانه بین لایه های مختلف کنوپی داشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد ربیعی
محقق موسسه تحقیقات برنج کشور,
محمد مهدی کریمی
دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
مسعود اصفهانی
استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان