اثر کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد علوفه سورگوم دانه ای

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 622

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NABATAT09_855

تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393

چکیده مقاله:

به منظوربررسی اثر کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد علوفه سورگوم دانه ای آزمایشی در سال ۱۳۸۴ در اراضی کشاورزی ایستگاه تحقیقات کشاورزی سیستان واقع در زهک به اجرا در آمد . آزمایش بصورت فا کتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد . تیمار های مورد مطالعه شامل پنج نسبت کاشت ماش به سورگوم (0:100، 100:0، 25:75، 75:25، 50:50) و سه میزان بذر : مطلوب، ۵۰ درصد کمتر از مطلوب و ۵۰ درصد بیشتر از مطلوب (20، 10 و 30 کیلوگرم در هکتار برای سورگوم و 30، 15 و 45 کیلوگرم در هکتار برای ماش ) بود. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، اثر تراکم و نسبتهای کاشت بر روی عملکرد و صفات مورفولو ژیکیسورگوم معنی دار بود . بطوریکه با افزایش میزان بذر (تراکم ) عملکرد ماده خشک و تر علوفه در مخلوطها و تک کشتی ها افزایش یافت . همچنین بیشترین مقدار تولید علوفه مربوط به کشت خالص سورگوم با تراکم بالا 33/29 تن در هکتار و در کشتهای مخلوط از نسبت 25:75 با تراکم بالا بدست آمد . با افزایش تراکم طول ساقه، طول و قطر پانیکول و تعداد پنجه های بارور و نابارور افزایش یافت اما از قطر ساقه کاسته شد. همچنین بالاترین نسبت برگ به ساقه از مخلوط 50:50 با تراکم پایین بدست آمد، اما تفاوت معنی داری میان تیمارها مشاهده نشد و ایننسبت تغییر قابل تو جهی نداشت . ارزیابی مخلوط با استفاده از شاخص نسبت برابری زمین انجام شد و بیشترین مقدار این شاخص در نسبت 25:75 (ماش: سورگوم) در تراکم بالا حاصل شد (LER=1/24) . با توجه به مقایسه میانگین اثر متقابل عامل ها، میزان بذر مطلوب و نسبت کاشت 25:75 با توجه به تولید عملکرد قابل قبول در منطقه قابل توجیه است.

نویسندگان

احمد قنبری

استادیار دانشگاه زابل,

شیرین مولودی

دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه زابل,

حمید رضا فنائی

مرکز تحقیقات کشاورزی سیستان، زابل