تاثیر کنترل شیمیائی سفیدک سطحی بر عملکرد و کیفیت چغندرقند

بیماری سفید ک سطحی هر ساله اکثر مزراع چغندر کاری ایران را آلوده می سازد. با توجه به سطح زیر ک شت چغندرقند در ایران، عدم کنترل این بیماری در زراعت چغندرقند زیان اقتصادی فراوانی در پی خواهد داشت . به منظور بررسی کنترل شیم یائی سفید ک سطحی بر افزایش عملکرد ریشه و در صد قند، ٤ تیمار سمپاشی با قارچ کش کالکسین (یک، دو ، سه و چهار بار ) به همرا شاهد (بدون سمپاشی ) روی ٣ رقم تجارتی چغندرقند در قالب طرح کرت های خرد شده با چهار تکرار مورد مقایسه قرار گر فتند . تیمار های سمپاشی به عنوان کرتهای اصلی و ارقام مختلف به عنوان کرتهای فرعی در نظرگرفته شدند. نتایج نشان داد که میزان آلودگی در تیمار های کنترل شیمیائی (سمپاشی) در تمام ارقام نسبت به تیمار بدون سمپاشی کمتر بود . با افزایش تعداد دفعات سمپاشی آلودگی کاهش یافت و کمترین میزان آلودگی در تیما ر چهار بار سمپاشی مشاهده شد . در تمام ارقام, سمپاشی باعث کاهش آلودگی گردید , به طوریکه تیمار بدون سمپاشی پائین ترین عملکرد وتیمار چهار بار سمپاشی بالاترین عمل کردریشه را داشت. یکبار سمپاشی باعث افزایش عمل کرد ریشه به میزان 4/6 تن در هکتار(معادل 8/2 در صد ) گردید. کنترل کامل بیماری یا تیمار چهار بار سمپاشی نیز باعث افزایش 8/81 تن در ه کتار (معادل ١٦ درصد ) شد. تغییرات درصد قند در تیمار های مختلف سمپاشی از روند خاصی پیروی نکرد و ارقام مختلف نیز از نظر ع کس العمل به بیماری تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند . چون تیمار یکبار سمپاشی با تیمارهای ٢ و ٣ بار سمپاشی تفاوت معنی داری نداشت و چهار بار سمپاشی نیز از نظر اقتصادی و مسائل زیست محیطی قابل توجیه و توصیه نیست لذا برای کنترل بیماری سفید ک سطحی یکبار سمپاشی با ظهور اولین علائم بیماری توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

کنترل شیمیا یی ، سفید ک سطحی ، چغندرقند ، درصد قند ، عملکرد