اثر پیش تیمار بذر بر رشد گیاهچه و عملکرد دانه ارقام گندم (Triticum aestivum L.)

کشت دیر هنگام و کمبود نزولات آسمانی از جمله مشکلات عمده در زراعت گندم در مزارع آبی و دیم کشور به شمار می رود. بدین منظور آزمایشی جهت ارزیابی اثرات پیش تیمار بذر تحت شرایط مزرعه ای و آزمایشگاهی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی به مورد اجرا گذاشته شد . آزمایش مزرعه ای به صورت فاکتور یل در قالب طرح بلوک ها ی کامل تصادفی در 5 تکرار که شامل فاکتورهای هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ (پلی اتیلن گلیکول 10 %، کلرید پتاسیم 2/5% و کود یونیک 2 %) و پرایمینگ با تنظیم کننده های رشد (سایکوسل 20ppm و اکسین 10ppm) به همراه شاهد بر روی 4 رقم گندم (زرین، شهریار، سرداری و آذر ) انجام گرفت . با تجزیه واریانس صفات تعداد دانه در سنبله ، وزن هزار دانه ، تعداد سنبله در متر مربع و عملکرد دانه مشخص شد که کلیه صفات مورد بررسی اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال 5 درصد داشتند . در بین تیمارها، سایکوسل بیشترین اثر را بر روی صفات مورد بررسی داشت. بعلاوه تحت شرایط آزمایشگاهی که ارقام و تیمارها در قالب طرح کرت های تصادفی مرتب شده بودند با اندازه گیری صفات مرتبط با گیاهچه مشخص گردید که تیمارهای سایکوسل و اکسین در بین پیش تیمارها موجب افزایش صفات درصد جوانه زنی ، وزن خش ک و طول ریشه چه و ساقه چه نسبت به شاهد گردید . نتایج حاصل بیانگر تاثیر مثبت پیش تیمار بذر بر عملکرد و اجزای عملکرد در ارقام مورد بررسی می باشد.

کلیدواژه ها:

اسمو پرایمینگ ، تنظیم کننده های رشد ، گندم و هیدروپرایمینگ