اثر میزان بذر و تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم آبی در شیراز

تراکم گیاهی و تاریخ کاشت از مهم ترین عوامل تعیین کننده در سیستم های تولید گیاهان زراعی هستند. به منظور بررسی اثر میزان بذر و تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم شیراز آزمایشی در سال های زراعی 85-1384 و 86-1385 به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز واقع درکوشکک در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجر ا گردید. تیمارها شامل میزان بذر در پنج سطح ( 200، 300، 400 ، 450 و 500 بذر در متر مربع) و تاریخ کاشت ( 15 آبان و 15 آذر) بود. نتایج نشان داد میزان بذر وتاریخ کاشت به طور معنی داری عملکرد دانه و تعداد سنبله در واحد سطح و دانه در سنبله را تحت تاثیر قرار داد . با افزایش میزان بذر از 200 به 500 بذر در متر مربع، عملکرد دانه به طور معنی داری افزایش یافت 3341 در مقابل 4427 کیلوگرم در هکتار ). بیشترین عملکرد دانه گندم ( 5117 کیلوگرم در هکتار ) در میزان مصرف 450 بذر در متر مربع به دست آمد که ) اختلاف معنی داری با 500 بذر نشان نداد . تاخیر در کاشت (از 15 آبان به 15 آذر ) عملکرد دانه ( 4702 در مقابل 3668 کیلوگرم در هکتار ) را به طور معنی داری کاهش داد . از بین اجزای عملکرد گندم ، تعداد سنبله در متر مربع به طور معنی داری با افزایش میزان بذر در هر دو تاریخ کاشت افزایش یافت . با افزایش میزان بذر از 200 به 500 بذر، تعداد دانه در سنبله (27/78 در مقابل 21/77) به طور معنی داری کاهش یافت. تاخیر در کاشت تعداد سنبله (498/7 در مقابل 430/2) و تعداد دانه در سنبله (25/37 در مقابل 23/11) را به طور معنی داری کاهش داد. نتایج اثر برهمکنش میزان بذر و تاریخ کاشت نشان داد که با افزودن میزان بذر از 300 به 500 بذر ، 13 درصد کاهش عملکرد ناشی از تاخیر در کاشت را جبران نموده است . به طور کلی ، نتایج نشان داد تاریخ کاشت 15 آبان و تراکم 450 بذر در متر مربع بهترین تاریخ و تراکم برای گندم در شرایط منطقه میباشد.

کلیدواژه ها:

گندم ، میزان بذر ، تاریخ کاشت ، عملکرد دانه و سنبله