بررسی اثرپلیمرسوپرجاذب آب بر برخی صفات زراعی و فیزیولوژیکی در ارقام مختلف لوبیا قرمز

به منظور بررسی کاربرد پلیمر سوپرجاذب بر برخی از صفات زراعی (عملکرد، وزن صد دانه وشاخص برداشت ) و همچنین صفات فیزیولوژیکی (هدایت الکتریکی برگ و میزان آب نسبی برگ)در لوبیا قرمز (Phaseolus vulgaris) تحت تنش خشکی، آزمایشهای مختلفی در سطح مزرعه و آزمایشگاه در سال 1384 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج و آزمایشگاه تخصصی زراعت دانشکده کشاورزی انجام گرفت. طرح آماری به کار رفته به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهارتکرار اجراء گردید . در این طرح فاکتور A تیمارهای آبیاری روی کرتهای اصلی و سه رقم لوبیا قرمز (درخشان، D81083 و ناز) و دو میزان مختلف سوپر جاذب ( 0 و 7%) به ترتیب به عنوان فاکتور B ،C روی کرتهای فرعی به صورت فاکتوریل قرارگرفتند . نتایج نشان داد که بین تیمارهای آبیاری ، سطوح مختلف پلیمرسوپرجاذب و ارقام مورد بررسی برای صفات زراعی و فیزیولوژیکی اندازه گیری شده تفاوت معنی داری وجود داشت . بدین ترتیب که تنش سبب کاهش صفات زراعی (عملکرد و اجزا عملکرد )، میزان آب نسبی برگ وافزایش میزان هدایت الکتریکی برگ شده ، از طرفی مصرف 7% پلیمر سوپرجاذب در شرایط مزرعه باعث ارتقاءصفات زراعی وکاهش میزان هدایت الکتریکی شده ، نتایج مزرعه حاکی از این بودکه بهترین رقم در این آزمایش رقم ناز و حساس ترین رقم ، رقم درخشان می باشد، با توجه به بررسی های صورت گرفته مشخص شد پلیمر سوپر جاذب با جذب و نگهداری آب قادر است بسیاری از تلفات ناشی از کم آبی را کاهش و باعث ارتقاء صفات زراعی مختلف گردد.با توجه به افزایش عملکرد و اجزا عملکرد و کاهش میزان آب مصرفی توسط گیاه مصرف این ماده از نظر توجیه اقتصادی قابل قبول است.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، لوبیا قرمز ، سوپر جاذب ، عملکرد ، اجزا عملکرد و صفات فیزیولوژیک