بررسی اثر پیش تیمار اسموپرایمینگ بر جوانه زنی بذر یونجه

آزمایش به منظور ارزیابی اثرات پیش تیمار اسموپرایمینگ بر جوانه زنی بذر یونجه در شرایط تنش خشکی اجرا گردید . آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در 3 تکرار انجام گرفت فاکتورهای آزمایشی شامل سه رقم یونجه (یزدی، بمی، نیک شهری) و سطوح پتانسیل اسمزی پیش تیمار ( 0، 3-، 6-، 9-، 12-، و 15- بار ) و چهار تنش خشکی (صفر، 5-، 10- ، 15- بار ) بود بذور یونجه با پیش تیمار مزبور 48 ساعت در دمای اتاق قرار گرفتند. سپس 24 ساعت در دمای 30 درجه سانتیگراد شستشو داده شدند و دو هفته در معرض تنش خشکی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اسموپرایمینگ اثر بسیار معنی داری بر طول ریشه چه، طول ساقه چه، درصد جوانه زنی و مدت زمان جوانه زنی داشت. سطوح بالایی اسموپرایمینگ ممانعت بیشتری روی رشد ساقه چه داشتند. مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین و کمترین جوانه زنی به ترتیب توسط ارقام یزدی و نیکشهری به دست آمد. تحت شرایط تنش، رقم یزدی دارای طول ریشه چه بلندتر ، ریشه های جانبی بیشترو نسبت طول ریشه چه به طول ساقه چه بیشتری شد لذا رقم فوق دارای قابلیت مقاومت به خشکیبیشتری است.

کلیدواژه ها:

یونجه ، پیش تیمار ، ارقام و جوانه زنی